Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Panek po rozpoznaniu w dniu 18 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu "A" z siedzibą w R. od postanowienia referendarza sądowego z dnia 4 października 2016 r. o sygn. akt I SA/Rz 755/16 w przedmiocie umorzenia postępowania w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i odmowy przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie w sprawie ze skargi "A" z siedzibą w R. na informację z dnia [...] lipca 2016 r., nr [...] o negatywnym rozpatrzeniu protestu, w sprawie negatywnej oceny formalnej wniosku o dofinansowanie projektu pt. Rodzina zastępcza szansą na życie, złożonego w ramach konkursu nr RPPK.08.04.00-IP.01-18-006/16 RPO WP na lata 2014-2020, oś priorytetowa VIII Integracja Społeczna Działanie 8.4 Numer WND-RPPK.08.04.00-18-0054.16 - postanawia - 1. zmienić postanowienie referendarza sądowego z dnia 4 października 2016 r. w pkt 2, 2. przyznać wnioskodawcy prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
"A" z siedzibą w R. (dalej: stowarzyszenie) wystąpiło o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, poprzez zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W związku z tym złożyło oświadczenie o stanie majątkowym i podało, że nie jest w stanie ponieść kosztów zainicjowanego przez siebie postępowania, gdyż nie dysponuje środkami umożliwiającymi sfinansowanie tego typu wydatku.
Podkreśliło, że jest organizacją pożytku publicznego i utrzymuje się z pozyskanych grantów, które są przyznawane na określone cele założone w składanym do grantodawcy wniosku.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie, postanowieniem z dnia 4 października 2016 r., umorzył postępowanie w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych (pkt 1) i odmówił przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie (pkt 2).
Jak wynika z uzasadnienia przedmiotowego orzeczenia, przyczyną umorzenia postępowania w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych była bezprzedmiotowość wniosku spowodowana tym, że stowarzyszenie jest z mocy prawa zwolnione z wszelkich kosztów sądowych.
Powodem odmowy uwzględnienia wniosku o ustanowienie adwokata było natomiast stwierdzenie, że stowarzyszenie zanotowało za ostatni rok obrotowy zysk w wysokości 14.228,27 zł a na jego rachunkach bankowych na koniec miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku znajduje się łącznie kwota 4.426,26 zł. których wysokość, zdaniem referendarza, pozwala na zaangażowanie pełnomocnika z wyboru.
Referendarz sądowy wskazał, że przepis art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) - dalej: p.p.s.a., pozwala na przyznanie prawa pomocy osobie prawnej w zakresie częściowym tylko w sytuacji, gdy wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania i stwierdził, że sytuacja taka w przedmiotowej sprawie nie występuje.
Zdaniem referendarza sądowego, stowarzyszenie posiada środki finansowe a bez znaczenia jest planowane przeznaczenie tych środków. Nadmienił również, że stowarzyszenie prowadzi poradnię prawną, w związku z czym brak jest podstaw do przyjęcia, że ustanowienie dla niego zawodowego pełnomocnika, przynajmniej na tym etapie postępowania, jest niezbędne.
Od powyższego postanowienia z dnia 4 października 2016 r. stowarzyszenie wniosło sprzeciw w którym podniosło, że rzeczywiście posiada środki na rachunkach bankowych, ale pochodzą one z dotacji przeznaczonych na ściśle określone cele, których nie można przeznaczać na finansowanie własnej działalności. Wskazało, że nie jest możliwym również pozyskanie na cele związane z reprezentacją przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Rzeszowie dodatkowych składek od członków stowarzyszenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 § 1 p.p.s.a., rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. Jak stanowi zaś § 2 tego przepisu w sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie sprzeciwu od zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu.