Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dominik Mączyński po rozpoznaniu w dniu 18 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. R. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem WSA w Poznaniu z dnia 15 marca 2017 r., III SA/Po 161/16 wydanym w sprawie ze skargi R. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi; postanawia odrzucić skargę o wznowienie.

Uzasadnienie

Pełnomocnik skarżącego pismem z dnia 13 kwietnia 2017 r. wniosła skargę o wznowienie postępowania zakończonego - w ocenie strony skarżącej - postanowieniem WSA w Poznaniu z dnia 15 marca 2017 r., III SA/Po 161/16. Wskazane ostatnio orzeczenie zostało wydane w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej od wyroku WSA w Poznaniu z dnia 19 stycznia 2017 r., III SA/Po 161/16. Zarządzeniem sędziego sprawozdawcy z dnia 09 czerwca 2017 r. wezwano pełnomocnik skarżącego m.in. do wyjaśnienia na piśmie w dwóch podpisanych egzemplarzach okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi o wznowienie. W odpowiedzi na to wezwanie w piśmie z dnia 23 czerwca 2017 r. wskazano, że sprawa dotyczy przestępstwa urzędniczego, a kwestie te nie podlegają rygorowi czasowemu przez co nie dotyczy ich forma zachowania terminu do wniesienia skargi. W wykonaniu zarządzenia sędziego sprawozdawcy z dnia 06 września 2017 r. ponownie wezwano pełnomocnika skarżącego do uzupełnienia - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania - braków formalnych skargi o wznowienie postępowania z dnia 13 kwietnia 2017 r. poprzez wskazanie okoliczności pozwalających na ustalenie czy skarga o wznowienie została wniesiona w ciągu trzech miesięcy od dnia dowiedzenia się o podstawie wznowienia. Zastrzeżono, że niewywiązanie się z wezwania skutkować będzie odrzuceniem skargi o wznowienie. W wystosowanym do pełnomocnika skarżącego piśmie wskazano na treść art. 279 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm. - dalej w skrócie: "p.p.s.a.") i wynikający z tego przepisu obowiązek przytoczenia okoliczności pozwalających sądowi na ustalenie czy skarga o wznowienie została wniesiona w ciągu trzech miesięcy od dnia dowiedzenia się o podstawie wznowienia. W piśmie z dnia 23 września 2017 r. pełnomocnik skarżącego wskazała, że o podstawach wznowienia "dowiaduje się non stop i to od każdego lokatora".

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:

Skarga o wznowienie podlega odrzuceniu.

Stosownie do postanowień art. 277 p.p.s.a., skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy. Zgodnie zaś z art. 279 p.p.s.a., skarga o wznowienie postępowania powinna ponadto zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia.

Treść przytoczonych przepisów nie pozostawia wątpliwości co do tego, że obowiązkiem wnoszącego skargę o wznowienie postępowania jest przytoczenie okoliczności pozwalających sądowi na ustalenie czy skarga o wznowienie została wniesiona w ciągu trzech miesięcy od dnia dowiedzenia się o podstawie wznowienia. W skardze o wznowienie postępowania jako przyczynę uzasadniającą wznowienie wskazano na nieważność postępowania. Mimo wystosowania - na podstawie zarządzeń sędziego sprawozdawcy z dnia 09 czerwca 2017 r. oraz 06 września 2017 r. - dwóch wezwań do uzupełnienie braków formalnych skargi o wznowienie postępowania poprzez wskazanie okoliczności pozwalających na ustalenie czy skarga ta została wniesiona w ciągu trzech miesięcy od dnia dowiedzenia się o podstawie wznowienia - w sposób skuteczny nie uzupełniono omawianego braku. W piśmie z dnia 23 czerwca 2017 r. strona skarżąca podniosła jedynie, że sprawa dotyczy przestępstwa urzędniczego, a kwestie te nie podlegają rygorowi czasowemu przez co nie dotyczy ich forma zachowania terminu do wniesienia skargi. Z kolei w piśmie z dnia 23 września 2017 r. pełnomocnik skarżącego wskazała, że o podstawach wznowienia "dowiaduje się non stop i to od każdego lokatora". Wyjaśnienia strony skarżącej udzielone w odpowiedzi na skierowane do niej wezwania do uzupełnienia braków formalnych nie czynią zadość obowiązkowi wskazania okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi. Na podstawie udzielonych przez stronę skarżącą wyjaśnień nie sposób bowiem ustalić kiedy dowiedziano się o rzekomej podstawie wznowienia w postaci nieważności postępowania zakończonego - w ocenie strony skarżącej - postanowieniem WSA w Poznaniu z dnia 15 marca 2017 r., III SA/Po 161/16 odrzucającym skargę kasacyjną. Wyjaśnienia w tym kontekście wymaga, że zgodnie z art. 276 p.p.s.a., do skargi o wznowienie postępowania stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej. Jednakże, gdy do wznowienia postępowania właściwy jest Naczelny Sąd Administracyjny, stosuje się odpowiednio przepisy art. 175. Zgodnie zaś z art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., sąd odrzuca skargę: gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Przytoczony ostatnio przepis stosowany odpowiednio w odniesieniu do postępowania wywołanego rozpoznawaną skargą o wznowienie obliguje Sąd do jej odrzucenia. Pełnomocnik skarżącego mimo dwukrotnych wezwań ze strony Sądu nie uzupełniła braków formalnych skargi o wznowienie, co obliguje Sąd do jej odrzucenia.

W tym stanie rzeczy sąd, na podstawie art. 276 oraz 58 § 1 pkt 3 i § 3 w zw. z art. 16 § 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.

Strona 1/1