Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zofia Skrzynecka po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2012 r. w Olsztynie na posiedzeniu niejawnym wniosku doradcy podatkowego E.J.Z. o przyznanie wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 22 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Ol 711/11, w sprawie ze skargi B.G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", Nr "[...]", w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postępowania postanawia przyznać doradcy podatkowemu E.J.Z. wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w wysokości 147,60 zł (słownie: sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy).
Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę B.G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postępowania. W pkt II sentencji wyroku zasądzono na rzecz pełnomocnika strony - doradcy podatkowego E.J.Z. kwotę 360 zł, powiększoną o podatek od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
W dniu 24 kwietnia 2012 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie wpłynął wniosek doradcy podatkowego E.J.Z. o przyznanie wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyżej wymienionego wyroku. Jednocześnie pełnomocnik oświadczyła, iż opłaty związane z udzieleniem pomocy prawnej w zakresie sporządzenia w/w opinii nie zostały pokryte w całości ani w części. Do wniosku dołączono opinię z dnia 11 lutego 2012 r. wraz z dowodem nadania jej na adres strony skarżącej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
W świetle art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), powoływanej dalej jako "p.p.s.a.", wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej doradcy podatkowego określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 stycznia 2011 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu (Dz. U. z 2011 r. Nr 31, poz. 153), powoływane dalej jako "rozporządzenie".
Przepis § 4 ust. 1 rozporządzenia stanowi, iż koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego ustanowionego z urzędu ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% kwoty wynagrodzenia, o których mowa w § 3, oraz niezbędne, udokumentowane wydatki doradcy podatkowego. Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub części.
Stosownie do § 3 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia wynagrodzenie doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądem administracyjnym wynosi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % kwoty wynagrodzenia określonego w ust. 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam doradca podatkowy - 75% tej kwoty, w obu przypadkach, nie mniej niż 120 zł. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, stawka wynagrodzenia doradcy podatkowego w postępowaniu w pierwszej instancji w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna, wynosi 240 zł. Z kolei stosownie do § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego ustanowionego z urzędu, opłatę, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W sytuacji zatem, gdy podjęcie przez wnioskodawczynię czynności procesowych w imieniu skarżącej w postaci sporządzenia opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej nie budzi wątpliwości, wniosek o zasądzenie kosztów z tego tytułu zasługuje na uwzględnienie. Wysokość wynagrodzenia ustalono w kwocie 147,60 zł (120 zł + 27,60 zł podatek VAT).
Z tych względów Sąd, na podstawie art. 250 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.