Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. na pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie ustosunkowania się do zarzutów odwołania od decyzji w sprawie ustalenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów za rok 2006 p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 26 września 2012 r. A. K. wniósł skargę na "...decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P., że nie przekazał mojego zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Ł..".
W uzasadnieniu skargi podniósł, że był stroną postępowania podatkowego, prowadzonego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. w przedmiocie ustalenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów nieznajdującyh pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu. Zdaniem skarżącego organ podatkowy nie uwzględnił okoliczności, które mają wpływ na wysokość ustalonego zobowiązania, w tym darowizn od babci.
Skarżący wyjaśnił, że złożył "zażalenie" na decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego ale ów organ nie przekazał go Dyrektorowi Izby Skarbowej w Ł..
W odpowiedzi na skargę Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. wniósł o odrzucenie skargi, podnosząc, że pismo w którym organ pierwszej instancji ustosunkowuje się do zarzutów odwołania nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Na wypadek gdyby ów wniosek nie został uwzględniony organ podatkowy wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu ponieważ skarżący wniósł skargę na pismo, które nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
Stosownie do art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 13 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej w skrócie jako: "P.p.s.a." kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: 1) decyzje administracyjne; 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; 4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; 4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach; 5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; 6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; 8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Z akt sprawy wynika, że skarżący wniósł skargę na pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia 6 września 2012 r. sporządzone i doręczone skarżącemu na podstawie art. 227 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749). Pismo to nie jest decyzją, postanowieniem ani inną czynnością lub aktem, który można zaskarżyć do sądu administracyjnego. Jest to pismo o charakterze informacyjnym, nie jest źródłem żadnych praw ani obowiązków.
Stosownie do wymienionego przepisu organ podatkowy, do którego wpłynęło odwołanie, przekazuje je wraz z aktami sprawy organowi odwoławczemu bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania odwołania, chyba że w tym terminie wyda decyzję na podstawie art. 226 (art. 227 § 1 O.p.). Organ podatkowy, przekazując sprawę, jest obowiązany ustosunkować się do przedstawionych zarzutów i poinformować stronę o sposobie ustosunkowania się do nich (art. 227 § 2 O.p.).
Z pisma z dnia 6 września 2012 r. (zdanie pierwsze) wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. przesyła odwołanie skarżącego Dyrektorowi Izby Skarbowej w Ł. W treści pisma Naczelnik Urzędu Skarbowego przedstawił zarzuty i żądania zawarte w odwołaniu oraz dokonał ich oceny stosownie do nakazu wynikającego z cytowanego art. 227 § 2 O.p. Jeden egzemplarz pisma został przekazany Dyrektorowi Izby Skarbowej wraz z odwołaniem i aktami sprawy, zaś drugi egzemplarz otrzymał skarżący.
Mając na uwadze powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a. odrzucił skargę.
t.n.