Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. M. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 26 lutego 2018 r. nr: [...] w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty dodatkowej za nieopłacony postój w strefie płatnego parkowania p o s t a n a w i a zwolnić skarżącą od kosztów sądowych
A. M. zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z wnioskiem o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Z danych zawartych w formularzu "PPF" wynika, że wnioskodawczyni prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Źródłem jej utrzymania jest emerytura i ˝ świadczenia z tytułu choroby zawodowej w łącznej wysokości [...] zł. W skład majątku skarżącej wchodzi stary dom o powierzchni 100 m˛ w stanie do remontu oraz samochód marki Honda Fit, rok produkcji 1997. Skarżąca nie posiada zasobów pieniężnych, papierów wartościowych, ani wierzytelności. Jej zobowiązania i stałe wydatki przedstawiają się następująco: gaz [...] zł miesięcznie, prąd [...] zł, telefon [...] zł, MPO [...] zł, woda [...] zł.
W uzasadnieniu wniosku A. M. podniosła, że jest osobą 73-letnią o niskiej emeryturze. Posiada II grupę inwalidzką z ogólnego stanu zdrowia oraz z tytułu schorzenia narządu ruchu. Od 45 lat choruje na ciężką astmę i sporą część dochodu przeznacza na zakup leków. W lipcu 2017 r. wnioskodawczyni była zmuszona dokonać zakupu leków za kwotę [...]zł i do dnia dzisiejszego spłaca pożyczone na nie pieniądze. Od 3 lipca 2017 r. strona korzysta z programu leczenia w Szpitalu Uniwersyteckim na oddziale pulmonologii. Jej wydatki za prąd, gaz, wodę, MPO i telefon wynoszą ok. [...] zł miesięcznie, a na resztę wydatków skarżącej brakuje środków.
Mając na uwadze powyższe zważono, co następuje:
Z dyspozycji art. 243 § 1 oraz art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej: p.p.s.a.) wynika, że właściwy sąd administracyjny może na wniosek strony przyznać jej prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Instytucja przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, czyli w myśl art. 245 § 3 p.p.s.a. obejmującym m. in. zwolnienie od opłat sądowych i wydatków, przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).
Użyte w art. 246 p.p.s.a. sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy w określonym zakresie.
Należy przy tym podkreślić, że cytowany przepis stanowi odstępstwo od zasady ustanowionej w art. 199 p.p.s.a., zgodnie z którym strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Przytoczone we wniosku okoliczności powinny zatem uzasadniać wyjątkowe traktowanie, o jakim mowa w powołanym wyżej przepisie. Udzielenie stronie prawa pomocy jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa. Powinno mieć zatem miejsce jedynie w tych sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków finansowych na udział w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe.
W ocenie orzekającego skarżąca uwiarygodniła, że nie posiada dostatecznych środków na pokrycie kosztów sądowych w zainicjowanym postępowaniu. Co prawda A. M. uzyskuje stałe dochody z tytułu emerytury i [...] świadczenia z tytułu choroby zawodowej w łącznej wysokości [...] zł, to jednak całość uzyskiwanych środków przeznaczana jest na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania skarżącej. Ze względu na stan zdrowia i przewlekłe schorzenia (ciężka astma) strona zmuszona jest pokrywać koszty koniecznego leczenia, co niewątpliwie stanowi obciążenie domowego budżetu. Spłaca zadłużenie zaciągnięte w lipcu 2016 roku na zakup leków. Wnioskodawczyni nie posiada przy tym żadnych oszczędności, ani składników majątku, czy cennych przedmiotów, które mogłyby zostać spieniężone. Dom, w którym zamieszkuje jest w złym stanie i wymaga przeprowadzenia remontu.
Biorąc powyższe pod uwagę orzekający uznał, iż wniosek skarżącej zasługuje na uwzględnienie, dlatego orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 245 § 3, art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a.