Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Agnieszka Karyś-Adamczyk po rozpoznaniu w dniu 20 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J.M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach z [...] nr [...] w przedmiocie opłaty paliwowej za miesiące od stycznia do grudnia 2012 r. i kwiecień 2013 r. p o s t a n a w i a 1. zwolnić stronę skarżącą z obowiązku uiszczenia części każdorazowej opłaty sądowej, przekraczającej kwotę 100 (sto) zł; 2. oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w pozostałym zakresie.
W odpowiedzi na zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu w kwocie 3.054 zł od skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach [...] w przedmiocie opłaty paliwowej za miesiące od stycznia do grudnia 2012 r. i kwiecień 2013 r. J.M. reprezentowany przez doradcę podatkowego M.R. złożył sporządzony na urzędowym formularzu PPF wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Z oświadczenia zawartego w złożonym wniosku wynika, że skarżący pozostaje w gospodarstwie domowym wraz z żoną, synem w wieku 18 lat i teściową. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że z żoną, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe posiada rozdzielność majątkową. Jako posiadany majątek skarżący wykazał dom należący do żony i teściowej. Rodzina skarżącego utrzymuje się z dochodu w łącznej kwocie 3.661 zł netto miesięcznie, na który składa się wynagrodzenie za pracę skarżącego w kwocie 1460 zł netto miesięcznie, renta i wynagrodzenie żony w łącznej kwocie 1.201 zł netto miesięcznie oraz dochód z emerytury i dochód z działalności gospodarczej teściowej w łącznej kwocie 1000 zł netto miesięcznie. Dodatkowo w uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że nie prowadzi działalności gospodarczej, żona jest osobą niepełnosprawną, zatrudnioną na ¼ etatu w sklepie prowadzonym przez jej matkę. Wskazał, że wraz z żoną i teściową wspólnie ponoszą koszty utrzymania syna i domu. Jako zobowiązania i stałe miesięczne wydatki rodziny wykazał: woda i ścieki - 130 zł, energię - 94,60 zł, podatek -31,67 zł, gaz - 200,00 zł, leki - 100 zł, wyżywienie i środki czystości - 2.500,00 zł, pozostałe - ok. 400 zł (pomoce szkolne, odzież).
Do wniosku skarżący dołączył kopie następujących dokumentów: orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności żony, odpis skrócony aktu urodzenia syna, faktura na kwotę 220,55 zł za energię wystawiona na nazwisko B.S. E., faktura na kwotę 141,30zł za wodę wystawiona na nazwisko E.M., faktury na kwotę 230,86 zł i 635,34 zł za gaz wystawione na nazwisko B.S., decyzja w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości na 2017 r. w łącznej kwocie 379,00 zł wydana na nazwisko E.M., faktura na kwotę 110,00 zł, za abonament Internet wystawione na nazwisko E.M., zeznanie podatkowe J.M. za 2016 rok - dochód 18.741,46 zł, zeznanie podatkowe E.M. za 2016 rok - dochód 14.807,50 zł, zeznanie podatkowe E.B. za 2016 rok - dochód 10.432,96 zł.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest - zgodnie z art. 199 ustawy z 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) dalej ustawa p.p.s.a. - ponoszenie przez strony kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie. Przyznanie prawa pomocy ze środków publicznych jest instytucją wyjątkową i następuje tylko w przypadkach określonych w cytowanej ustawie, po spełnieniu przez stronę określonych przesłanek. Przesłanki te są każdorazowo odnoszone do stanu majątkowego strony ubiegającej się o przyznanie rzeczonego prawa.