Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach - Wydział I w składzie następującym: Referendarz sądowy WSA Agnieszka Karyś-Adamczyk po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G.S. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi G.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych postanawia: p o s t a n a w i a 1. zwolnić stronę skarżącą z obowiązku uiszczenia części każdorazowej opłaty sądowej, przekraczającej kwotę 100 (sto) zł; 2. w pozostałym zakresie odmówić przyznania prawa pomocy.
G. S. reprezentowany przez adwokata D. S. w skardze z dnia 20 lutego 2015 r. wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych zawarł wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. W dniu 20 kwietnia 2015 r. (data nadania) pełnomocnik skarżącego złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych na urzędowym formularzu PPF.
Z oświadczenia złożonego pod odpowiedzialnością karną za podanie nieprawdziwych danych lub zatajenie prawdy o stanie rodzinnym, majątkowym i uzyskiwanych dochodach zawartego we wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że skarżący pozostaje w gospodarstwie domowym wraz z żoną. Pełnomocnik jako posiadany przez skarżącego majątek wykazał nieruchomość rolną wielkości 5ha. Pełnomocnik wskazał, że skarżący wraz z żoną utrzymują się z emerytury żony w kwocie ok. 1200 zł miesięcznie oraz renty skarżącego w kwocie ok. 1300 zł miesięcznie. Pełnomocnik skarżącego zwrócił uwagę również na problemy zdrowotne skarżącego oraz jego żony.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest - zgodnie z art. 199 ustawy p.p.s.a. - ponoszenie przez strony kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie. Przyznanie prawa pomocy ze środków publicznych jest instytucją wyjątkową i następuje tylko w przypadkach określonych w cytowanej ustawie, po spełnieniu przez stronę określonych przesłanek. Przesłanki te są każdorazowo odnoszone do stanu majątkowego strony ubiegającej się o przyznanie rzeczonego prawa.
Przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy, zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 i 2 ustawy p.p.s.a. następuje w określonych przypadkach. W zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. W zakresie częściowym natomiast, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. W niniejszej sprawie wnioskodawca domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Na wstępie należy zaakcentować, że każdy kto wszczyna postępowanie sądowe, powinien liczyć się z koniecznością opłacenia kosztów sądowych, a co za tym idzie tak planować swój budżet, aby wygospodarować kwotę konieczną do ich uiszczenia. Podkreślenia także wymaga fakt, że udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. Dostępność do sądu wymaga bowiem z natury rzeczy posiadania środków finansowych.
Natomiast strona ubiegająca się przed Sądem Administracyjnym o przyznanie prawa pomocy musi wykazać, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, bądź też ponieść tych kosztów bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Udowodnienie przez wnioskodawcę tych okoliczności daje podstawę do pozytywnego rozpatrzenia wniosku. Jeżeli pokrycie kosztów postępowania sądowego może spowodować, że strona postępowania nie będzie mogła uiścić opłat za usługi konieczne do prawidłowej egzystencji czy kupić żywności należy przyznać stronie prawo pomocy w zakresie pełnym lub częściowym.