Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Gapiński po rozpoznaniu w dniu 24 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi J. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zmiany wymiaru podatku od nieruchomości na 2018 r. p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy
Zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzją, oznaczoną w sentencji niniejszego postanowienia, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Częstochowie uchyliło w całości decyzję Wójta Gminy K. z [...] r. nr [...] w sprawie zmiany podatku od nieruchomości na rok 2018 i umorzyło postępowanie w sprawie. Z uzasadnienia decyzji organu odwoławczego wynika, że zapadłe rozstrzygnięcie jest konsekwencją tego, iż organ pierwszej instancji, wydając decyzję, naruszył art. 254 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (obecnie Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.; dalej w skrócie "O.p."), wszak zastosował dyspozycję tego przepisu do decyzji, która nie była ostateczna w toku instancji. Zarówno w decyzji z [...] r., jak w decyzji organu pierwszej instancji, która została zmieniona, tj. decyzji z [...] r. nr [...], wskazano, iż należące do podatniczki/skarżącej "grunty pozostałe" podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości na 2018 r. stanowią powierzchnię 507 m2.
Trzeba w tym miejscu jeszcze dodać, że w odwołaniu od ww. decyzji organu pierwszej instancji z [...] r. (patrz pismo z [...]r.; akta administracyjne k. 21) podatniczka/skarżąca podkreśliła, że powierzchnia jej działki wynosi 600 m2.
Odpowiadając na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 zł, skarżąca wniosła o przyznanie jej prawa pomocy obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata lub radcy prawnego (patrz pismo z 27 lipca 2018 r.).
W dalszej kolejności, w odpowiedzi na wezwanie referendarza sądowego, do Sądu wpłynął urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym skarżąca ponowiła ww. zakres wniosku. W jego motywach oświadczyła, że ma 80 lat i jest bezrobotną emerytką oraz wdową. Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, iż skarżąca jest osobą samotną, oraz że jest właścicielką gruntu o pow. 600 m2, na którym trwa proces odbudowy domu. Dochód jej gospodarstwa oznaczyła w kwocie 1.093,56 zł z tytułu świadczenia emerytalnego. Oświadczyła przy tym, że do stałych kosztów utrzymania należy zaliczyć należności z tytułu: podatków (204 zł), zużycia energii elektrycznej (77,75 zł), zużycia wody (24 zł) i gospodarki odpadami (10 zł). Dodatkowo wskazała na konieczność odbudowy domu.
Ustalono z urzędu, że skarżąca wielokrotnie zwracała się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ze skargami na decyzje organów podatkowych w przedmiocie podatku od nieruchomości oraz łącznego zobowiązania pieniężnego za poszczególne lata podatkowe. Stało się tak m.in. w 2015 r., gdy przedmiotem jej skargi w sprawie o sygn. akt I SA/Gl 649/15 była decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2015 r. Kolegium przyjęło wówczas do opodatkowania: dom o pow. 33,60 m², pozostały budynek o pow. 19 m² oraz powierzchnię działki, tj. 507 m². Organ odwoławczy wyraźnie podkreślił, co zresztą było przedmiotem badania przez Sąd w toku rozpoznania sprawy, że kwalifikacji podatkowej dokonano w oparciu o aktualne dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków. Identyczny stan faktyczny przedstawia się w sprawie o sygn. akt I SA/Gl 649/14, w której przedmiotem zaskarżenia J. D. objęła decyzję ww. Kolegium z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2014 r. Kwalifikacja podatkowa przedstawiała się identycznie również w 2013 r. (sygn. akt I SA/Gl 1739/13) i w 2012 r. (I SA/Gl 685/12). We wszystkich tych sprawach skargi J. D. oddalono.