Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach Piotr Łukasik po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącej o przyznanie wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej p o s t a n a w i a przyznać adwokatowi A. K. ze środków Skarbu Państwa - z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach - wynagrodzenie za zastępstwo prawne wykonane w ramach pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 221,40 zł (słownie: dwieście dwadzieścia jeden 40/100 złotych), w tym podatek od towarów i usług w kwocie 41,40 zł (słownie: dwadzieścia siedem 60/100 złotych).
Wyrokiem z dnia 18 czerwca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę E. W. na decyzję wskazaną w komparycji niniejszego postanowienia, którą uchylono w całości decyzję organu podatkowego pierwszej instancji w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania.
W skardze kasacyjnej z dnia 28 października 2013 r. pełnomocnik skarżącej zwróciła się między innymi z wnioskiem o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu według norm przepisanych, które to koszty nie zostały pokryte w całości, ani w części.
Wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2016 r. sygn. akt II FSK 275/14 Naczelny Sąd Administracyjny, po przeprowadzeniu rozprawy, na której pełnomocnik skarżącej nie stawiła się, oddalił wskazaną na wstępie skargę kasacyjną.
Mając powyższe na względzie zważono, co następuje:
W myśl art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718.; dalej w skrócie: "P.p.s.a.") wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach wykonawczych.
Zasady przyznania tego wynagrodzenia w niniejszej sprawie reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.; dalej w skrócie: "rozporządzenie"), a to za sprawą treści § 22 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1801).
Wypada w tym miejscu odnotować, że usługa pełnomocnika ustanowionego z urzędu sprowadziła się do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku sądu pierwszej instancji i w ten sposób limitowana będzie wysokość opłaty. Stosownie do treści § 19 pkt 1 rozporządzenia, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują przede wszystkim opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-5. Stawki minimalne opłat za postępowanie przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji zostały określone w § 18 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia. Dotyczą one spraw, w których przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna (lit. a), spraw w przedmiocie skarg na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego (lit. b) oraz innych spraw, kiedy stawka ta wynosi 240 zł (lit. c). Niniejsze postępowanie - w którym skarga została wniesiona na decyzję organu odwoławczego uchylającą decyzję organu pierwszej instancji i przekazującą postępowanie podatkowe do ponownego rozpoznania, objęte wpisem stałym do skargi - należy do tej trzeciej kategorii spraw, o której mowa w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia. Z kolei stawka minimalna za sporządzenie skargi kasacyjnej, jeżeli sprawy nie prowadził ten sam adwokat, zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia wynosi 75 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, nie mniej niż 120 zł.
Na gruncie ww. przepisów, mając na uwadze stan faktyczny tej sprawy, należy stwierdzić, że wynagrodzenie pełnomocnika z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej stanowi w tej sprawie kwotę 180 zł podwyższoną - w myśl § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia - o 23 % stawkę podatku od towarów i usług (41,40 zł), o czym orzeczono w części dyspozytywnej działając na postawie art. 250 § 1 P.p.s.a.