Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy zmieniającej uchwałę o wysokości podatku od nieruchomości dotyczącego rurociągów sieci kanalizacyjnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak, Sędziowie WSA Beata Machcińska, Wojciech Organiściak (spr.), Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2016 r. sprawy ze skargi Rady Miejskiej Wodzisławia Śląskiego na rozstrzygnięcie nadzorcze Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach z dnia 30 grudnia 2015 r. nr 753/XXIX/2015 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy zmieniającej uchwałę o wysokości podatku od nieruchomości dotyczącego rurociągów sieci kanalizacyjnej postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

Rada Gminy Wodzisławia Śląskiego (dalej jako skarżąca) działając na podstawie art. 98 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 ze zm., dalej u.s.g.) oraz art. 3 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.) wniosła skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach (dalej Kolegium RIO), tj. uchwałę Nr 753/XXIX/2015 z dnia 30 grudnia 2015 roku stwierdzającą nieważność uchwały Nr XIII/123/15 Rady Miejskiej Wodzisławia Śląskiego z dnia 25 listopada 2015 roku (dalej jako Uchwała) w sprawie zmiany uchwały Nr XLVII/463/06 Rady Miejskiej Wodzisławia Śląskiego z dnia 31 sierpnia 2006 roku w sprawie ustalenia wysokości podatku od nieruchomości dotyczącego rurociągów sieci kanalizacyjnej w części dotyczącej § 3 Uchwały - z powodu istotnego naruszenia prawa, polegającego na wprowadzeniu obowiązywania rocznej stawki podatku od nieruchomości, o której mowa w § 1 Uchwały, do dnia 31 grudnia 2026 roku.

Strona skarżąca domagając się uchylenia ww. rozstrzygnięcia nadzorczego Kolegium RIO, zarzucała naruszenie art. 5 ust. 1 oraz art. 20a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. Dz. U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.).

W odpowiedzi na skargę RIO wniosło o jej oddalenie podtrzymując stanowisko zaprezentowane w zaskarżonej uchwale Kolegium RIO z dnia 30 grudnia 2015 r.

Na rozprawie w dniu 17 maja 2016 r. strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:

Orzekając w niniejszej sprawie Sąd w pierwszej kolejności musiał rozważyć dopuszczalność skargi. Dokonując oceny w tym zakresie Sąd zobowiązany był ustalić, czy Rada Miasta Wodzisławia Śląskiego jako organ stanowiący gminy mogła wnieść skutecznie skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach tj. uchwałę Nr 753/XXIX/2015 z dnia 30 grudnia 2015 roku stwierdzającą nieważność Uchwały Nr XIII/123/15 Rady Miejskiej Wodzisławia Śląskiego z dnia 25 listopada 2015 roku w sprawie zmiany uchwały Nr XLVII/463/06 Rady Miejskiej Wodzisławia Śląskiego z dnia 31 sierpnia 2006 roku w sprawie ustalenia wysokości podatku od nieruchomości dotyczącego rurociągów sieci kanalizacyjnej w części dotyczącej § 3 Uchwały - z powodu istotnego naruszenia prawa, polegającego na wprowadzeniu obowiązywania rocznej stawki podatku od nieruchomości, o której mowa w § 1 Uchwały, do dnia 31 grudnia 2026 roku.

Rozważając kwestię dopuszczalności skargi w sprawie Sąd miał na uwadze zarówno przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jak i przepisy ustawy o samorządzie gminny oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 listopada 2012 r. sygn. akt I OPS 3/12.

Sąd miał też na względzie to, że skarga jako stronę skarżącą określiła "Radę Miasta Wodzisławia Śląskiego". Tymczasem, z art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym wynika, że legitymację do zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego ma gmina, której interes prawny, uprawnienie lub kompetencja zostały naruszone, a podstawą prawną do wniesienia skargi jest uchwała lub zarządzenie organu, który podjął uchwałę lub zarządzenie albo którego dotyczy rozstrzygnięcie nadzorcze. Stosownie zaś do art. 31 ustawy o samorządzie gminnym, reprezentowanie gminy na zewnątrz należy do zadań wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Z dokumentów załączonych do skargi wynika, że Rada Miasta Wodzisławia Śląskiego podjęła w oparciu o art. 18 ust. 2 pkt. 15 w zw. z art. 98 ust. 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym uchwałę nr XV/152/16 z dnia 27 stycznia 2016 r. w sprawie wniesienia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze. Uchwała ta do wniesienia skargi, podejmowania wszystkich czynności w toku postępowania i reprezentowania skarżącej przed sądem administracyjnym upoważniła Przewodniczącego Rady, dając mu przy tym prawo do ustanawiania pełnomocników procesowych. Z tego ostatniego upoważnienia Przewodniczący Rady Miasta Wodzisławia Śląskiego skorzystał udzielając pełnomocnictwa radcy prawnemu, który sporządził skargę. Tym samym doszło do sytuacji naruszającej postanowienia art. 98 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, albowiem niezgodnie z tym przepisem Rada Miasta Wodzisławia Śląskiego sama (reprezentowana przez Przewodniczącego, który udzielił pełnomocnictwa do reprezentowania jej przed Sądem w sprawie uchwały Kolegium RIO z dnia 30 grudnia 2015 r.) wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, w sytuacji gdy uprawnionym do jej wniesienia była wyłącznie gmina reprezentowana przez organ wykonawczy, w tym przypadku Prezydenta Miasta Wodzisławia Śląskiego.

Strona 1/3