Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 30 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.N. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia oraz postanowienia organu pierwszej instancji.
Postanowieniem z dnia [...] o nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. (dalej również: organ nadzoru) utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. (dalej również: organ pierwszej instancji) z dnia [...] nr [...] o umorzeniu postępowania wszczętego wnioskiem K.N. (dalej: skarżący, zobowiązany) o umorzenie postępowania egzekucyjnego w części dotyczącej egzekucji prowadzonej na podstawie tytułów wykonawczych o nr [...] z dnia [...], obejmującej zaległą opłatę abonamentową RTV.
Wraz ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na powyższe postanowienie organu nadzoru skarżący wniósł o "bezzwłoczne wstrzymanie wykonania postanowienia organu skarbowego I i II instancji" ze względu na ważny interes zobowiązanego oraz rażące i oczywiste błędy organu pierwszej i drugiej instancji.
Skarżący wskazywał, że wykonanie "rażąco wadliwych postanowień organu I instancji oraz organu II instancji spowoduje zagrożenie zdrowia i życia w związku z zajętymi środkami oraz warunkami życia (...) poniżej minimum egzystencji".
W dalszej części wniosku skarżący omówił zarzuty, skierowane wobec wydanych postanowień.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej: P.p.s.a.), sąd po przekazaniu mu skargi może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Podkreślić należy, że zarówno w orzecznictwie jak i w doktrynie przyjął się pogląd, iż przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. mogą być jedynie takie akty i czynności, które nadają się do wykonania. Stąd, przesłanki mogące uzasadniać wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu można rozważać dopiero po stwierdzeniu, że dany akt nadaje się do wykonania (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 2009 r., sygn. akt II FZ 631/08, Lex nr 551927).
Należy zaakcentować, że chociaż każdy akt administracyjny wywołuje określone następstwa prawne, to nie każdy podlega wykonaniu, rozumianemu jako możliwość realizacji płynących zeń uprawnień lub też konieczność podporządkowania się określonym w nim obowiązkom. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy bowiem rozumieć spowodowanie - w sposób dobrowolny lub przymusowy (w drodze egzekucji administracyjnej) takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (por. np. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004, s. 122). Akcentuje się, że w istocie problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone obowiązki, oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 maja 2012 r., sygn. akt II FZ 358/12, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Nie kwalifikują się do wykonania akty, które dla sprowadzenia stanu w nich określonego nie wymagają żadnych czynności ze strony adresata bądź podmiotu uprawnionego. Wstrzymanie wykonania dotyczy sytuacji, gdy zaskarżony akt lub czynność wywołuje skutki materialnoprawne. Akt podlega wykonaniu, jeżeli dokonuje zmian w zakresie praw lub obowiązków strony (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lutego 2008 r., sygn. akt I FSK 431/07, Lex nr 471074).