Starszy Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Monika Hennig po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku doradcy podatkowego A. M. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi A. Ż. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za 2007 rok postanawia: przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku doradcy podatkowemu A. M. kwotę 8.856 zł brutto /słownie: osiem tysięcy osiemset pięćdziesiąt sześć złotych/ tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem z dnia 6 października 2016 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie doradcy podatkowego.
Krajowa Rada Doradców Podatkowych wyznaczyła na pełnomocnika skarżącej z urzędu doradcę podatkowego A. M.
Pełnomocnik w dniu 21 listopada 2016 r. złożył pismo procesowe, będące uzupełnieniem zarzutów i argumentacji skargi, wniósł także o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji (który to wniosek WSA w Gdańsku uwzględnił postanowieniem z dnia 8 marca 2017 r.) oraz o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu według norm przepisanych, oświadczając że nie zostały one zapłacone w całości (k. 124-132). Pełnomocnik stawił się także na rozprawie w dniu 24 maja 2017 r., na której złożył kolejne pismo procesowe, będące uzupełnieniem dotychczasowego stanowiska skarżącej (k. 191-194). Ponowił także swój wniosek o przyznanie mu wynagrodzenia, składając stosowne oświadczenie. Pełnomocnik stawił się także na dwóch kolejnych rozprawach, które odbyły się w dniach 7 i 14 czerwca 2017 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 14 czerwca
2017 r. oddalił skargę.
Na podstawie art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), wyznaczony pełnomocnik otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności doradców podatkowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 stycznia 2011 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu (Dz. U. Nr 31, poz. 153, dalej jako rozporządzenie).
Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest decyzja organu podatkowego, który określił skarżącej wysokość zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za 2007 rok w kwocie 567.933 zł.
W konsekwencji do wysokości należnego pełnomocnikowi wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy zastosowanie będzie miała stawka wynagrodzenia określona w § 3 ust. 1 pkt 1 lit. g) rozporządzenia, która wynosi 7.200 zł. Opłatę tę podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług, o czym stanowi § 2 ust. 3 rozporządzenia.
Wobec powyższego należne pełnomocnikowi wynagrodzenie za dokonane czynności w postępowaniu przed sądem w pierwszej instancji należało przyznać w wysokości 8.856 zł (w tym kwotę 1.656 zł tytułem podatku od towarów i usług).
Z tych względów, na wskazanej wyżej podstawie prawnej, orzeczono jak w sentencji postanowienia.