Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy Mariusz Pawełczak po rozpoznaniu w dniu 04 sierpnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I. C. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi I. C. na czynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w przedmiocie wykreślenia z rejestru VAT postanowił: 1. zwolnić skarżącego od kosztów sądowych, 2. ustanowić adwokata.
W dniu 27 lipca 2016 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wpłynął na urzędowym formularzu wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym tj. zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawca podał, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną oraz studiującym synem. Wskazał, że z żoną nie uzyskują dochodu, natomiast syn wykonuje prace dorywcze oraz otrzymuje stypendium socjalne. Oświadczył, że nie posiada oszczędności, przedmiotów wartościowych. Jako majątek wnioskodawca wskazał ˝ domu jednorodzinnego o pow. 90 m˛. Do wniosku skarżący załączył: orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, zaświadczenia z urzędu skarbowego świadczące o tym, że zarówno skarżący jak również jego żona w 2013r. oraz 2014r. nie deklarowali dochodu do opodatkowania za zasadach ogólnych - brak zeznania, decyzję Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej przyznającą skarżącemu zasiłek celowy na zakup żywności. Ponadto skarżący oświadczył, że z uwagi na trudną sytuację żona wnioskodawcy jest domownikiem u swojego brata. Skarżący korzysta z pomocy finansowej matki (83 letnia rencistka - dochód [...] zł).
Mając na uwadze powyższe zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718) - dalej zwana p.p.s.a. - prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 2 p.p.s.a.). Natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 p.p.s.a.). Stosownie do art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Natomiast przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym jest możliwe wówczas, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.). Instytucja prawa pomocy jest jednak wyjątkiem od ogólnej zasady ustanowionej w art. 199 p.p.s.a., zgodnie z którą strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Ciężar wykazania okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy, o których mowa w art. 246 § 1 p.p.s.a. spoczywa na stronie składającej wniosek o jego przyznanie. Oznacza to, że powinna ona poczynić wszelkie kroki mające na celu uprawdopodobnienie tych okoliczności.
W świetle powyższych ogólnych rozważań stwierdzić należało, że wnioskodawca spełnia przesłanki wskazane w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Wpływ na takie rozstrzygnięcie miało to, iż skarżący jest osobą niepełnosprawną, obecnie niepracującą. Skarżący korzysta z pomocy Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej. Żona skarżącego z uwagi na trudną sytuację finansową mieszka u brata. Zarówno skarżący jak również jego żona nie uzyskują żadnych dochodów. Studiujący syn utrzymuje się ze stypendium socjalnego oraz prac dorywczych. Skarżący korzysta z pomocy finansowej matki rencistki. Wnioskodawca nie posiada oszczędności oraz przedmiotów wartościowych. Zatem przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym należy uznać za adekwatne do aktualnej sytuacji majątkowej i finansowej strony.
Z tych powodów na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. w związku z art. 258 § 1 i 2 pkt 7 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.