Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 14 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 551/13 o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi A. M. na pismo Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w S. z dnia [...] lutego 2013 r., Nr [...] w przedmiocie skierowania na kursy i ich sfinansowania postanawia: oddalić zażalenie.
A. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na pismo Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w S. z dnia [...] lutego 2013 r., o odmownym rozpatrzeniu wniosku skarżącego z dnia [..] lutego 2013 r. w sprawie sfinansowania kosztów kursów: "Przewóz towarów niebezpiecznych (ADR)" oraz "Szkolenie okresowe w zakresie prawa jazdy kat. C, C+E, C1, C1+E/D, D+E, D1, D1+E". W piśmie tym organ poinformował zainteresowanego, że Powiatowy Urząd Pracy w S. może w ramach posiadanych środków skierować bezrobotnego na szkolenie, jeżeli wnioskujący uzasadni celowość szkolenia. Dodatkowo organ podał, iż aktualnie przyjmuje do realizacji wnioski o szkolenie indywidualne, z których wynika, że wysoce prawdopodobne jest uzyskanie zatrudnienia po skończeniu danego kursu. Z przytoczonych powodów organ rozpatrzył wniosek A. M. odmownie.
Skarżący wraz ze skargą złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalając postanowieniem z dnia 14 czerwca 2013 r. - na podstawie art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a." - ww. wniosek, uznał, że prawo pomocy w niniejszym przypadku skarżącemu nie przysługuje bowiem wniesiona przez niego skarga jest oczywiście bezzasadna.
W uzasadnieniu swego postanowienia Sąd Wojewódzki wskazywał, że niniejszym przypadku niedopuszczalność skargi wiązała się z zakreślonym przez stronę przedmiotem zaskarżenia, który miałby podlegać merytorycznej kontroli sądu administracyjnego w rozumieniu art. 3 § 2 P.p.s.a. oraz z faktem, że wszczęcie postępowania przed sądami administracyjnymi wymagało uprzedniego wyczerpania toku instancji w postępowaniu administracyjnym.
Sąd Wojewódzki wskazywał, że treść zaskarżonego pisma stanowiła przykład załatwienia sprawy administracyjnej co do istoty przez organ pierwszej instancji, w celu realizacji normy prawa materialnego. Złożenie bowiem przez osobę posiadającą status bezrobotnego wniosku na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy z 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy inicjowało indywidualną sprawą administracyjną, którą organ administracji publicznej ma obowiązek załatwić albo poprzez skierowanie na wskazane przez bezrobotnego szkolenie, albo poprzez wydanie decyzji o odmowie skierowania. Zarówno skierowanie jak i odmowa skierowania na wskazane przez bezrobotnego szkolenie rozstrzyga więc konkretną sprawę należącą do spraw z zakresu administracji publicznej i bez znaczenia jest przy tym fakt czy adresat tego prawa lub obowiązku otrzymuje świadczenie w formie materialnej.
Skarżący - zadaniem Sądu Wojewódzkiego - w niniejszym przypadku nie wyczerpał jednak środka zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym, który w świetle art. 52 § 1 P.p.s.a., był warunkiem dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego. Powinien on był bowiem przed wniesieniem skargi w terminie 14 dni od dnia doręczenia aktu, skierować za pośrednictwem organu pierwszej instancji, odwołanie do wojewody, który w świetle art. 10 ust. 7 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, jest organem wyższego stopnia w sprawie objętej przedmiotem skargi. Dopiero rozstrzygnięcie organu wyższego stopnia, wydane na skutek wniesienia odwołania, otwierałoby - w ocenie Sądu Wojewódzkiego - skarżącemu drogę do złożenia skargi do sądu administracyjnego w przedmiocie rozpoznania wniosku na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Kontrola legalności pisma organu z dnia [...] lutego 2013 r. byłaby zaś dopuszczalna tylko w przypadku zaskarżenia decyzji organu wyższego stopnia, wydanej po rozpoznaniu odwołania.