Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. H. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 25 marca 2015 r., sygn. akt III SAB/Lu 54/14 o odrzuceniu zażalenia w sprawie ze skargi M. H. na bezczynność Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie załatwienia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 25 lutego 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił zawieszenia postępowania. Postanowienie doręczono wnoszącemu o zawieszenie postępowania J. H., z pouczeniem, że na postanowienie nie służy zażalenie.
J. H. wniósł zażalenie na postanowienie z 25 lutego 2015 r.
Postanowieniem z 25 marca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił zażalenie J. H.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji stwierdził, że żaden obowiązujący przepis z zakresu postępowania sądowoadministracyjnego nie przewiduje możliwości wniesienia zażalenia na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania. Wnoszący zażalenie był prawidłowo pouczony, że na postanowienie z 25 lutego 2015 r. w tym przedmiocie nie służy zażalenie. W zaistniałej sytuacji wniesione przez J. H. zażalenie jest niedopuszczalne i podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.
Zażalenie na postanowienie z 25 lutego 2015 r. wniósł J. H. Podkreślił, że mimo faktu zgonu skarżącej, sąd wciąż prowadzi postępowanie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zaskarżone postanowienie jest prawidłowe. Żaden przepis nie przewiduje bowiem, aby dopuszczalne było zaskarżenie postanowienia o odmowie zawieszenia postępowania. Jeśli chodzi o zawieszenie postępowania, to zaskarżyć można jedynie postanowienie, którego przedmiotem jest zawieszenie postępowania lub odmowa podjęcia zawieszonego postępowania (art. 194 § 1 pkt 3 p.p.s.a.).
Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnia, że śmierć skarżącej nie powoduje automatycznego zaprzestania jakichkolwiek czynności przez sąd. Sąd ma obowiązek odnieść się do złożonych w toku postępowania wniosków. Kwestia, czy postępowanie ze skargi M. H. powinno zostać zawieszone lub umorzone nie może podlegać ocenie przez Naczelny Sąd Administracyjny na niniejszym etapie sprawy. Należy przy tym zauważyć, że wnoszenie kolejnych pism przez J. H. nie sprzyja zakończeniu postępowania przez sąd.
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.