Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 czerwca 2010 r., sygn. akt VII SA/Wa 816/10 o zawieszeniu postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie ze skargi M. K. na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] m.st. Warszawy z dnia [...] grudnia 2006 r., nr [...] w przedmiocie przeznaczenia do najmu lokalu użytkowego z pominięciem procedury konkursu ofert postanawia: oddalić zażalenie
W dniu 11 stycznia 2008 r. M. K., na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.), złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] m. st. Warszawy z [...] grudnia 2006 r. nr [...] w sprawie najmu lokalu użytkowego usytuowanego przy ul. [...] z pominięciem konkursu ofert
Postanowieniem z dnia 1 czerwca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zawiesił postępowanie sądowoadministracyjne ze skargi M. K. Jak wskazał Sąd, rozpoznając ponownie skargę jest związany -na podstawie art. 153 p.p.s.a - wskazaniami co do dalszego postępowania wyrażonymi w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 marca 2010 r. Wyrokiem tym Naczelny Sąd Administracyjny nakazał ponowną analizę interesu prawnego skarżącego w rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym z uwzględnieniem okoliczności, iż M. K. nie zachował prawa własności budynku przy ul. [...] gdyż nie zbadana pozostaje kwestia, czy budynek ten spełnia przesłanki z art. 5 dekretu z dnia 26 października 1945 r., tj. czy istniał w dacie wejścia w życie dekretu. Zatem, dla oceny interesu prawnego skarżącego niezbędne jest ustalenie, czy istniejący budynek przy ul. [...] odpowiada warunkom przewidzianym w art. 5 dekretu. Ustaleń w ww. zakresie Sąd w sprawie poczynić nie może. Sąd nie jest do tego kompetentny, a przeprowadzenie dowodu z dokumentów na powyższą okoliczność należy uznać za niewystarczające, w sytuacji gdy w tym zakresie prowadzone jest odrębne postępowanie administracyjne wszczęte na żądanie M. K. Sąd ma tu na względzie postępowanie w przedmiocie wydania zaświadczenia - potwierdzającego, że budynek posadowiony przy ul. [...] w Warszawie (z wyłączeniem pięciu lokali) odpowiada warunkom przewidzianym w art. 5 dekretu z dnia 26 października 1945 r.- wymaganego na podstawie § 61 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 września 2001 r. w sprawie prowadzenia ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów (Dz. U. Nr 102, poz. 1112 ze zm.). W ocenie Sądu, dopiero zakończenie sprawy administracyjnej we wskazanym zakresie pozwoli na właściwą -zgodną z wytycznymi Naczelnego Sądu Administracyjnego- analizę interesu prawnego skarżącego w sprawie w rozumieniu wskazywanego już art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.
Na powyższe postanowienie skarżący wniósł zażalenie zarzucając, naruszenie przepisów art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przez błędną jego wykładnie i wynikające stąd zastosowanie go w sprawie, w której nie miał zastosowania, art. 153 p.p.s.a. poprzez jego zastosowanie oraz art. 190 p.p.s.a. poprzez jego niezastosowanie. Skarżący podniósł, że Sąd zbyt szeroko wykłada termin "postępowanie administracyjne" a wynika postępowania zaświadczeniowego nie ma powagi rzeczy osądzonej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: