Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 marca 2014 r., sygn. akt II SAB/Po 135/13 o zawieszeniu postępowania sądowego w sprawie ze skargi M. J. na bezczynność Wojewody W. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania.
M. J. w dniu 26 listopada 2013 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na bezczynność Wojewody W.o w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, postanowieniem z 26 lutego 2014 r. - na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), dalej jako "P.p.s.a" - zawiesił postępowanie w niniejszej sprawie.
W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego skierował do Trybunału Konstytucyjnego pytanie prawne z dnia 4 listopada 2013 r., zarejestrowane pod sygn. akt K 58/13, o zbadanie zgodności z Konstytucją RP szeregu, szczegółowo przytoczonych w uzasadnieniu postanowienia Sądu Wojewódzkiego, przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.) i ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).
W związku z tym - zdaniem Sądu Wojewódzkiego - ponieważ w niniejszej sprawie ocenie Sądu podlega okoliczność, czy przedmiotowa "skarga na bezczynność" zainicjowała postępowanie, które winno być prowadzone i zakończone zgodnie z przepisami ustawy o dostępie informacji publicznej, podstawą orzekania są zaś przepisy ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a przepisy obu tych ustaw będą przedmiotem kontroli sprawowanej przez Trybunał Konstytucyjny, to odpowiedź Trybunału Konstytucyjnego na wyżej wspomniane pytanie prawne będzie miała wpływ na treść rozstrzygnięcia Sądu Wojewódzkiego, a wyrok Trybunału będzie mógł skutkować ewentualnym wnioskiem jednej ze stron o wznowienie postępowania.
M. J., w zażaleniu złożonym na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, wnosząc o jego uchylenie i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, wskazywał, że zawieszenie postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a. ma charakter fakultatywny, zatem rozstrzygnięcie tego zagadnienia musi być istotne z punktu widzenia realizacji celu postępowania sądowoadministracyjnego oraz powinno mieć bezpośredni wpływ na wynik tego postępowania. Przepis ten może zostać zastosowany, jeżeli sąd orzekający w sprawie nie może samodzielnie rozstrzygnąć zagadnienia, jakie wyłoniło się w toku postępowania sądowego. Zawieszenie postępowania powinno być również uzasadnione celowością, sprawiedliwością i ekonomiką procesową. W niniejszym zaś przypadku Sąd Wojewódzki pominął okoliczności odnoszące się do konieczność rozpoznania sprawy bez zbędnej zwłoki. Nie uzasadnił przy tym swojego stanowiska o konieczności zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego, lecz jedynie ograniczył się do powołania pytania prawnego skierowanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do Trybunału Konstytucyjnego.