Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2020 r., sygn. akt I SA/Wa 466/19 o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi W. P. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/4

Postanowieniem z dnia 29 września 2020 r., sygn. akt I SA/Wa 466/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu wniosku W. P., odmówił przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wyrokiem z dnia 28 stycznia 2020 r. została oddalona skarga W. P. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] stycznia 2019 r. w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości.

W. P. wnioskiem z dnia 14 lutego 2020 r. wystąpił do Sądu o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia ww. wyroku. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że nie mógł uczestniczyć w rozprawie w dniu 28 stycznia 2020 r. z przyczyn "osobisto-zdrowotnych". Skarżący zaznaczył, że gdyby uczestniczył w rozprawie, a wyrok byłby oddalający skargę z pewnością wystąpiłby z wnioskiem o jego uzasadnienie. Był on jednak przekonany, że skarga zostanie uwzględniona, a także, że wyrok zostanie mu doręczony wraz z uzasadnieniem. Skarżący zarzucił ponadto, że nie doręczono mu sentencji ogłoszonego wyroku mimo, że działał bez adwokata.

Pismem z dnia 30 czerwca 2020 r. wezwano skarżącego do uzupełnienia wniosku, w terminie 7 dni, poprzez wskazanie okoliczności uprawdopodobniających brak winy w uchybieniu terminu, tj. okoliczności, które uniemożliwiły dokonanie czynności oraz jednoznaczne wskazanie kiedy dokładnie ustała przyczyna uchybienia terminu. Skarżący został jednocześnie pouczony o treści art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżący w piśmie z dnia 16 lipca 2020 r. ponownie wskazał, że nie był obecny na rozprawie, stawiennictwo było nieobowiązkowe, nie był na ogłoszeniu wyroku oraz że nie został poinformowany przez Sąd o sentencji wyroku z pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia wniosku o uzasadnienie. Skarżący zaznaczył, że o wydanym wyroku dowiedział się drogą telefoniczną i niezwłocznie wystąpił z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia. Ponownie wskazał ponadto, że występuje w sprawie bez pełnomocnika i został zaskoczony informacją, że skarga została oddalona. Działanie Sądu, który nie informuje strony o oddaleniu skargi - jest w jego ocenie - krzywdzące i niezrozumiałe.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmawiając przywrócenia terminu stwierdził, że skarżący nie wykazał braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku.

W ocenie Sądu nie można bowiem uznać, że powołane we wniosku argumenty, tj. niebranie udziału w rozprawie, występowanie bez prawnika, niepoinformowanie przez Sąd o sentencji wyroku, czy też przekonanie, że skarga zostanie uwzględniona, stanowią wystarczającą przesłankę uprawdopodobniającą brak winy w uchybieniu terminu. Zauważono, że powoływana przez skarżącego okoliczność występowania bez profesjonalnego pełnomocnika dotyczy wielu stron postępowania. Nie jest to zatem sytuacja wyjątkowa, uzasadniająca przywrócenie terminu. Podobnie przesłanki takiej nie stanowią wskazywane okoliczności dotyczące niebrania udziału w rozprawie, przekonanie, że skarga zostanie uwzględniona, czy podnoszone twierdzenia dotyczące niepoinformowania o sentencji wyroku wraz ze stosownym pouczeniem.

Strona 1/4