Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 października 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 1073/13 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi R. G. na czynność Prezydenta Miasta Szczecin w przedmiocie zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
1. R. G. (dalej również: wnosząca zażalenie) w piśmie z 24 maja 2012 r. wezwała Prezydenta Miasta Szczecin do usunięcia naruszenia prawa i zwrotu nadpłaconej kwoty za kartę pojazdu dotyczącą samochodu osobowego marki [...] nr rej. [...].
Prezydent Miasta Szczecin w piśmie z [...] maja 2012 r. udzielił odpowiedzi na powyższe wezwanie, informując, że nie dopuścił się naruszenia prawa oraz pouczył wnoszącą zażalenie o możliwości zaskarżenia czynności organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.
Postanowieniem z 8 listopada 2012 r. (sygn. akt II SA/Sz 749/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę R. G. na czynność Prezydenta Miasta Szczecin z [...] maja 2012 r. (nr [...]) w przedmiocie zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu.
2. W dniu 6 czerwca 2013 r. R. G. skierowała do Prezydenta Miasta Szczecin wniosek o zwrot nadpłaconej kwoty za wydanie karty pojazdu dla samochodu osobowego marki [...] nr rej. [...].
W piśmie z [...] czerwca 2013 r. (znak [...]) Prezydent Miasta Szczecin odmówił zwrotu nadpłaty, informując wnoszącą zażalenie o możliwości zaskarżenia niniejszej odmowy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa.
W piśmie z 4 lipca 2013 r. R. G. wezwała Prezydenta Miasta Szczecin do usunięcia naruszenia prawa i zwrotu nadpłaconej kwoty za kartę pojazdu, odnosząc się do swojego wniosku z 6 czerwca 2013 r.
W piśmie z [...] lipca 2013 r., doręczonym wnoszącej zażalenie w dniu 30 lipca 2013 r., Prezydent Miasta Szczecin udzielił odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
3. W piśmie z 21 sierpnia 2013 r. R. G. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na czynność Prezydenta Miasta Szczecin z [...] czerwca 2013 r. (znak [...]) w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu.
4. W dniu 22 października 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wpłynęło pismo R. G. z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
5. Postanowieniem z 25 października 2013 r. (sygn. akt II SA/Sz 1073/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odmówił R. G. przyznania prawa pomocy.
5.1. W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, między innymi, że zgodnie z art. 247 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn.; dalej: p.p.s.a.), prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi.
5.2. W ocenie Sądu pierwszej instancji, wezwanie do usunięcia naruszenia prawa jest czynnością prawną, która przysługuje danemu podmiotowi w stosunku do określonego aktu lub czynności jednokrotnie. Nie może ono zostać potraktowane jako czynność wielokrotna, ponieważ raz złożone wywołuje określone skutki prawne. Dopuszczenie możliwości kilkakrotnego składania, przez ten sam podmiot wezwania do usunięcia naruszenia prawa w odniesieniu do określonego aktu lub czynności, przy jednoczesnej możliwości jednokrotnego tylko złożenia odwołania lub wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w klasycznym postępowaniu administracyjnym, stanowiłoby naruszenie konstytucyjnej zasady równości podmiotów wobec prawa.