Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosków M.J. oraz Szpitala Specjalnego w K. w sprawie zapewnienia schronienia i posiłków M.J.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędzia del. NSA Grzegorz Jankowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta Elbląga o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta Elbląga a Burmistrzem Miasta Rumia w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosków M.J. oraz Szpitala Specjalnego w K. w sprawie zapewnienia schronienia i posiłków M.J. postanawia: wskazać Prezydenta Miasta Elbląga jako organ właściwy w sprawie

Uzasadnienie strona 1/3

Prezydent Miasta [...] wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem z dnia [...] grudnia 2017 r. o rozstrzygniecie sporu pomiędzy Prezydentem Miasta [...] a Burmistrzem Miasta [...] przez wskazanie Burmistrza Miasta [...] jako organu właściwego do rozpoznania wniosków Szpitala Specjalistycznego w [...] oraz M.J. w sprawie zapewnienia schronienia i posiłków.

Uzasadniając wniosek organ wskazał, że M.J. od dnia

[...] października 2017 r. przebywa w Szpitalu Specjalistycznym w [...] Placówka w [...] na Oddziale Rehabilitacji Dorosłych. W toku postępowania ustalono, że był zameldowany na pobyt stały w [...] przy ul. [...]

(od dnia [...] czerwca 1981 r. do dnia [...] czerwca 2008 r.) a następnie przy ul. [...] (od dnia [...] czerwca 1998 r. do dnia [...] kwietnia 2008 r.). W międzyczasie był zameldowany na pobyt czasowy w [...], gm. [...], następnie w [...]. Oba adresy czasowego pobytu są odpowiednio adresami placówki pieczy zastępczej i MOW. W latach 2010 - 2013 przebywał w [...], przy ul. [...] u konkubiny, w okresie od 2010 do 2016 roku korzystał ze świadczeń pomocy społecznej MOPS w [...]. Od kwietnia 2016 r. nie korzysta ze świadczeń pomocy społecznej w [...] nie zamieszkuje i nie przebywa w [...]. Przed umieszczeniem w szpitalu zamieszkiwał w [...] z konkubiną w jej mieszkaniu (wywiad z dnia

[...] września 2017 r.). M.J. nie posiada bieżącego adresu zameldowania stałego i czasowego. Z dokumentacji szpitala wynika, że korzystając wcześniej z usług medycznych Pan [...] podawał adres zamieszkania w [...], przy ul. [...] oraz adres pobytu czasowego w [...] przy ul. [...].

Jak ustalił pracownik socjalny M.J. nie zamieszkiwał i nie zamieszkuje w [...] przy ul. [...], nie był również zameldowany pod tym adresem na pobyt stały lub czasowy. Pod tym adresem zamieszkuje przyrodni brat, który nie ma kontaktu ze stroną. Powołując się na art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r.

o pomocy społecznej (Dz.U. z 2017 r. poz. 1769 ze zm.), dalej u.p.s., Prezydent Miasta [...] podkreślił, że MOPS w [...] błędnie przyjął, że brak jest jakichkolwiek przesłanek wskazujących na właściwość miejscową Burmistrza Miasta [...].

Ze zgromadzonych w sprawie dokumentów jednoznacznie wynika, że M.J. zamieszkiwał w [...] przy ul. [...]u konkubiny, podczas wcześniejszego leczenia podawał jako adres czasowego zamieszkania powyższy adres partnerki. W trakcie pobytu w szpitalu konkubina odwiedziła wnioskodawcę. Zatem centrum życiowym strony przed umieszczeniem w szpitalu była [...]. Zdaniem organu, nie można przy tym przyjąć, że strona jest osobą bezdomną w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej (art. 6 pkt 8 u.p.s.). W okolicznościach niniejszej sprawy brak jest podstaw do przyjęcia, że pobyt M.J. w szpitalu przeciął wszystkie dotychczasowe więzi łączące go z dotychczasowym miejscem zamieszkania w [...]. Z przeprowadzonego wywiadu wynika, że wyżej wymieniony chce wrócić do miejsca zamieszkania w [...]. Jednocześnie trzeba wskazać, że wyżej wymieniony zerwał wszelkie więzi z [...] od kwietnia 2016 r., bezsprzecznie [...] nie jest centrum życiowym strony, ani jego miejscem zamieszkania i pobytu.

Strona 1/3