Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2015 r., sygn. akt II SA/Wa 1729/15 o odrzuceniu skargi J. M. na działalność Zarządu Krajowej Reprezentacji Doktorantów postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 30 grudnia 2015 r., sygn. akt II SA/Wa 1729/15, odrzucił skargę J. M. na działalność Zarządu Krajowej Reprezentacji Doktorantów. W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd I instancji wskazał, że pismem z dnia 17 lipca 2015r. J. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na działalność Zarządu Krajowej Reprezentacji Doktorantów "w zakresie pozbawionej podstawy prawnej delegacji do przeprowadzenia rekrutacji na kandydatów na ekspertów Polskiej Komisji Akredytacyjnej ds. doktoranckich".
W odpowiedzi na skargę Krajowa Reprezentacja Doktorantów stwierdziła, że nie wchodzi w skład struktury administracji publicznej ani nie jest organem administracji publicznej i nie może występować w postępowaniu administracyjnym lub sądowoadministracyjnym.
W ocenie Sądu I instancji kwestionowanie zgodności z prawem procesu rekrutacji kandydatów na ekspertów Polskiej Komisji Akredytacyjnej ds. Doktoranckich nie mieści się w katalogu spraw wskazanych w art. 3 § 2 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a., a tym samym skarga jako niedopuszczalna (niepodlegająca właściwości sądów administracyjnych) podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wniósł J. M. zaskarżając je w całości i domagając się jego uchylenia oraz przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, a także zasądzenia od Zarządu Krajowej Reprezentacji Doktorantów kosztów postępowania według norm przepisanych. W skardze kasacyjnej zarzucono Sądowi I instancji naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 3 § 2 pkt. 4 P.p.s.a. Zdaniem autora skargi kasacyjnej uchybienie to miało istotny wpływ na wynik sprawy, ponieważ dotyczy postanowienia kończącego postępowanie w sposób negatywny dla skarżącego J. M.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano, iż wbrew stanowisku Sądu I instancji niemożliwym jest rozpoznanie skargi z dnia 17 lipca 2015 r. w oparciu o "nowe" brzmienie art. 3 § 2 P.p.s.a., wprowadzone ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2015 r., poz. 658), które zaczęło obowiązywać z dniem 15 sierpnia 2015 r., czyli po wniesieniu skargi. Niezależnie od tego podniesiono, iż zaskarżona czynność podjęta przez Zarząd Krajowej Reprezentacji Doktorantów spełniała wszystkie wymogi, aby uznać ją za czynność z zakresu administracji publicznej ujętą w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. Po pierwsze delegacja do przeprowadzenia rekrutacji na kandydatów na ekspertów Polskiej Komisji Akredytacyjnej ds. doktoranckich nie miała charakteru decyzji administracyjnej, ani postanowienia. Po drugie czynność ta była podjęta w sprawie indywidualnej, ponieważ uniemożliwiła skarżącemu J. M. ubieganie się o funkcję eksperta Polskiej Komisji Akredytacyjnej ds. doktoranckich. Uprawnienie te wynika m. in. z art. 208 ust. 3 w zw. z art. 202 ust. 2 oraz art. 209 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 2012 r., poz. 572 ze zm.) - dalej: ustawa. Niewykonanie bezpośrednio czynności delegowania uniemożliwiło skarżącemu J. M. ubieganie się o tę funkcję. Po trzecie czynność ta ma charakter publicznoprawny, bowiem zadanie w postaci rekrutacji na kandydatów na ekspertów Polskiej Komisji Akredytacyjnej ds. doktoranckich jest jednym z rodzajów publicznoprawnych zadań nałożonych na Krajową Reprezentację Doktorantów. Po czwarte czynność ta dotyczy uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisu prawa. Zgodnie z art. 203 ust 4 w zw. z art. 209 ust. 5 ustawy, zasady organizacji i tryb działania Krajowej Reprezentacji Doktorantów oraz organy i ich kompetencje określa statut uchwalony przez zjazd delegatów Krajowej Reprezentacji Doktorantów. § 15 ust. 1 statutu Krajowej Reprezentacji Doktorantów reguluje katalog kompetencji i obowiązków Zarządu Krajowej Reprezentacji Doktorantów. Z wykładni systemowej tego przepisu wynika, że Zarząd Krajowej Reprezentacji Doktorantów jest kompetentny do delegowania ekspertów Polskiej Komisji Akredytacyjnej ds. doktoranckich. Czynność w postaci powierzenia tej kompetencji koordynatorowi ekspertów wyłącza możliwość ubiegania się o funkcję eksperta przez skarżącego J. M. Z uwagi na powyższą argumentację, skarga z dnia 17 lipca 2015 r. powinna być, zdaniem autora skargi kasacyjnej, rozpoznana merytorycznie przez Sąd I instancji.