Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wójta Gminy S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 2456/19 o odrzuceniu sprzeciwu Wójta Gminy S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 21 listopada 2019 r., na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 z art. 64d § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm., zwanej dalej P.p.s.a.), odrzucił sprzeciw Wójta Gminy S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia. W motywach rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że wnioskiem z dnia 3 czerwca 2019 r. E. P. zwróciła się do Wójta Gminy S. o udostępnienie informacji publicznej. Decyzją z dnia [...] sierpnia 2019 r. Wójt Gminy S. odmówił udostępnienia żądanej informacji publicznej. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. po rozpoznaniu odwołania od ww. decyzji, w dniu [...] września 2019 r. wydało decyzję, którą uchyliło decyzję Wójta Gminy S. z dnia [...] sierpnia 2019 r. w całości oraz przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Wójt Gminy S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sprzeciw od ww. decyzji SKO domagając się jej uchylenia. Sąd I instancji uznał, że Wójt Gminy S. nie mógł skutecznie złożyć, na podstawie art. 64a P.p.s.a., sprzeciwu od decyzji wydanej przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. uchylającej jego decyzję i przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia. W niniejszej sprawie Wójt Gminy nie posiadał interesu prawnego do złożenia sprzeciwu. Podmiot ten z uwagi na obowiązki nałożone na niego ustawą o dostępie do informacji publicznej, działał bowiem jako organ pierwszej instancji.
Postanowienie powyższe stało się przedmiotem skargi kasacyjnej Wójta Gminy S., który domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, zarzucił naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 50 P.p.s.a. poprzez uznanie, że skarżący nie posiada interesu prawnego do wniesienia skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stwierdzić należy, że rozstrzygnięcie Sądu I instancji, który w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 w zw. z art. 64b § 1 P.p.s.a. odrzucił wniesiony sprzeciw, a których to przepisów naruszenia w skardze kasacyjnej nie zarzucono, jest prawidłowe. Generalnie jeżeli skarga jest wnoszona przez podmiot, który z istoty nie może posiadać legitymacji skargowej, wówczas podlega ona odrzuceniu jako niedopuszczalna. Takim podmiotem, który nie może wykazać w postępowaniu swej legitymacji, jest organ administracji, który wydał decyzję w pierwszej instancji (por. uchwała składu siedmiu sędziów NSA z dnia 11 kwietnia 2005 r., sygn. akt OPS 1/04, ONSA i WSA z 2005 r., nr 4, poz. 62). Organ, który orzekał w sprawie jako organ administracji, nie jest uprawniony do wnoszenia skargi, albowiem rozstrzygnięcie wydane przez organ wyższego stopnia nie dotyczy sfery uprawnień organu niższej instancji, nie stanowi władczego wkroczenia w jego sferę uprawnień, lecz w ramach podziału kompetencji, jest aktem skierowanym do podmiotu zewnętrznego, pozostającego poza strukturą organów administracji publicznej. Jak wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, dopuszczenie możliwości wniesienia skargi przez organ administracji publicznej, który orzekał w sprawie, nadawałoby temu organowi dwojakie uprawnienia. Z jednej strony uprawnienia władcze w zakresie rozstrzygnięcia, z drugiej zaś - uprawnienia strony, która kwestionuje poprzez skargę takie rozstrzygnięcie (por. postanowienie NSA z dnia 19 października 2000 r., sygn. akt II SA/Gd 2159/00, LEX 446440). Odnosi się to także do organu pierwszej instancji, któremu żaden przepis nie przyznaje uprawnienia do przekształcenia się w określonej fazie postępowania z organu podejmującego władcze rozstrzygnięcia w podmiot kwestionujący takie rozstrzygnięcia w drodze skargi (por. postanowienie NSA z dnia 2 marca 2006 r., sygn. akt II GSK 387/05, LEX nr 197511 oraz uchwała SN z dnia 27 lipca 1993 r., sygn. akt III AZP 8/93, publ. OSNPC 1994 r., nr 1, poz. 3).
W realiach rozpoznawanej sprawy Wójt Gminy S. nie jest zatem uprawniony do wniesienia skargi, a więc i sprzeciwu, od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] września 2019 r., gdyż był on organem niższej instancji w tej sprawie. Słusznie więc Sąd I instancji ocenił brak legitymacji skargowej Wójta, a podniesiony w tym względzie zarzut naruszenia art. 50 P.p.s.a. jest niezasadny.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw i w oparciu o art. 184 w zw. z art. 182 § 1 i 3 P.p.s.a. podlega oddaleniu.