Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego o wstrzymanie wykonania pkt 2 sentencji zaskarżonego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 września 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 1002/12 w sprawie ze skargi D. P. na decyzję Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia (...) maja 2012 r. nr (...) w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić wniosek .
Wyrokiem z dnia 13 września 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 1002/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia (...) maja 2012 r. nr (...) oraz poprzedzającą ją decyzję z (...) kwietnia 2012 r. znak (...) w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej. W pkt 2 sentencji Sąd ten orzekł, iż zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
W dniu 9 listopada 2012 r. skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego zawierając w niej wniosek o wstrzymanie wykonania rozstrzygnięcia zawartego w punkcie 2) sentencji zaskarżonego wyroku do czasu rozpoznania skargi kasacyjnej.
Wniosek swój Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego uzależnił od wyjaśnienia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wątpliwości co do treści punktu 2 sentencji wyroku w formie odpowiedzi na pytania, czy użyte w punkcie 2 kwestionowanego wyroku określenie: "nie podlega wykonaniu w całości" jest tożsame ze stwierdzeniem "nie może być wykonane lub nie może być wykonywane", a także, czy uchylone w punkcie 1 skarżonego wyroku decyzje Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego kiedykolwiek "mogły być" wykonywane w takim znaczeniu, o którym mowa o możliwości tymczasowego zakazania wykonywania aktu w art. 152 p.p.s.a., a tym samym - również - czy z mocy tej części wyroku obowiązkiem Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, także przed uprawomocnieniem się punktu 1) tego wyroku, jest podjęcie natychmiastowego działania na rzecz pozytywnego rozpoznania w trybie przepisów o dostępie do informacji publicznej wniosku skarżącego o udostępnienie przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego określonych, chronionych prawnie, informacji dotyczących sfery prywatności sędziów Sądu Najwyższego w sytuacji, gdy Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego nie dysponuje indywidualną zgodą każdego z tych sędziów na udostępnianie wszystkim zainteresowanym tego rodzaju danych.
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego podniósł, iż niniejszy wniosek znajduje oparcie w treści art. 158 p.p.s.a., odczytywanym samodzielnie lub poprzez art. 166 tej ustawy. Faktem jest, że w uzasadnieniu kwestionowanego wyroku stwierdzono wprost, że: "informacja o wieku sędziego jako informacja publiczna winna zostać udostępniona na wniosek skarżącego, jako że informacji tej nie dotyczą ograniczenia wskazane w art. 5 ust. 2 ustawy", co - w kontekście rozstrzygnięcia zawartego w punkcie 2 sentencji danego wyroku - może prowadzić do konkluzji, że Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego bez dalszej zwłoki powinien udostępnić skarżącemu co najmniej informacje świadczące o wieku sędziów Sądu Najwyższego typu: sędzia AB - wiek 54 lata.
Zdaniem organu, w art. 152 p.p.s.a. stanowi się jednak nie tylko, że "w razie uwzględnienia skargi sąd w wyroku określa, czy i w jakim zakresie zaskarżony akt lub czynność nie mogą być wykonane.", ale również, że: "Rozstrzygnięcie to traci moc z chwilą uprawomocnienia się wyroku.". Można przyjmować zatem, że orzeczenie, o którym mowa w tym przepisie: