Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Gminy W. w przedmiocie wyrażenia zgody na wydzierżawienie nieruchomości stanowiących mienie komunalne gminy na okres 5 lat w drodze przetargu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska, Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.), Sędzia del. NSA Leszek Kiermaszek, Protokolant asystent sędziego Aleksander Jakubowski, po rozpoznaniu w dniu 15 września 2016r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. A. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 grudnia 2015 r. sygn. akt II SA/Rz 679/15 w sprawie ze skargi B. A. na uchwałę Rady Gminy W. z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na wydzierżawienie nieruchomości stanowiących mienie komunalne gminy na okres 5 lat w drodze przetargu postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie; 2. zasądzić od Gminy W. na rzecz B. A. kwotę 330 (trzysta trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/5

Uchwałą nr [...] z dnia [...] lutego 2015 r. Rada Gminy W. wyraziła zgodę na wydzierżawienie na okres 5 lat w drodze przetargu szeregu szczegółowo wymienionych w jej treści nieruchomości stanowiących mienie komunalne Gminy W. położonych w miejscowościach: W., R., M., S., N., C., S., R., Z., P. i M. W podstawie prawnej powołano art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm., zwana dalej w skrócie u.s.g.) oraz art. 13 ust. 1 i art. 25 ust. 2 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 7a oraz art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518 ze zm., zwana dalej w skrócie u.g.n.).

W dniu 13 marca 2015 r. do Urzędu Gminy W. wpłynęło pismo B. A. zawierające wezwanie do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie uchwały w zakresie odnoszącym się do działek nr [...], objętych KW [...], położonych w R., z powodu jej powzięcia bez uzyskania zgody zebrania wiejskiego, czym naruszono art. 48 ust 2 u.s.g. oraz art. 20 ust. 1 zd. 1 tej ustawy w związku z podjęciem uchwały poza sesją Rady Gminy. Zarzucono, że uchwałę podjęto pomimo sprzeciwu 129 mieszkańców R., którzy oponowali przeciwko zbyciu nieruchomości wiejskich stanowiących majątek wsi R., a przepis art. 48 ust. 2 u.s.g. wymaga uprzedniej zgody na taką czynność zebrania wiejskiego, którego nie uzyskano. Wprawdzie kwestionowana uchwała dotyczy wydzierżawienia nieruchomości, a nie jej sprzedaży, niemniej ograniczenia dotyczące sprzedaży podnoszone w orzecznictwie sądów administracyjnych powinny być stosowane także w przypadku wydzierżawienia. W ocenie wzywającego, nie ulega wątpliwości, że prawo korzystania z wymienionych w uchwale nieruchomości położonych w R. przysługuje wsi R., jako że prawo to istniało już w dacie wejścia w życie ustawy o samorządzie gminnym. W kwestii interesu prawnego B. A., który miał zostać naruszony uchwałą wyjaśniono, że jest on członkiem społeczności lokalnej mającej prawo korzystania z tego mienia.

Następnie, B. A. wywiódł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, w której powielił zarzuty podniesione w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy W. wniósł o jej oddalenie z powodu niewykazania przez skarżącego, że uchwała narusza jego interes prawny.

W piśmie procesowym z dnia 20 lipca 2015 r. skarżący oświadczył, że uchwała narusza jego prawo - jako członka lokalnej wspólnoty samorządowej i mieszkańca sołectwa wsi R. do korzystania z mienia wiejskiego. Wykonanie uchwały, np. poprzez przeprowadzenie przetargu i wyłonienie dzierżawców w tym trybie spowoduje, że nie będzie mógł korzystać z tego mienia ani decydować o przeznaczeniu dochodu z niego osiąganego.

Obecny na rozprawie przed sądem I instancji skarżący potwierdził okoliczność wskazaną przez Wójta Gminy W., że czynsze za dotychczasową dzierżawę były wpłacane na rzecz gminy. Dzierżawcy na rzecz sołectwa czynili darowizny. Skarżący oświadczył, że z nieruchomościami wskazanymi w skardze nie wiąże go żaden stosunek prawnorzeczowy ani obligacyjny.

Strona 1/5