Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Dariusz Dudra po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia J. S.A. w K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R. z dnia 16 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Rz 1078/15 w zakresie umorzenie postępowania sądowego w sprawie ze skargi J. S.A. w K. na postanowienia Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] sierpnia 2015 r., nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania odwoławczego od decyzji w przedmiocie długu celnego postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w R. postanowieniem z dnia 16 listopada
2015 r., sygn. akt I SA/Rz 1078/15 po rozpoznaniu spraw ze skarg J. S.A. w K. (dalej: skarżąca) na postanowienia Dyrektora Izby Celnej w Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr: [...][...][...][...][...][...][...][...] w przedmiocie zawieszenia postępowania odwoławczego od decyzji w przedmiocie długu celnego - umorzył postępowanie sądowe.
Sąd I instancji stwierdził w uzasadnieniu, że skarżąca wniosła skargi na ww. postanowienia Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] sierpnia 2015 r. w przedmiocie zawieszenia postępowania, toczącego się w wyniku złożenia odwołań przez skarżącą od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w P. z dnia [...] maja 2015 r. w przedmiocie powstania długu celnego. W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej w P. wniósł o umorzenie postępowań wskazując, że postępowanie zainicjowane ww. skargami stało się bezprzedmiotowe, ponieważ po wniesieniu tych skarg, postanowieniami z dnia [...] października 2015 r. Dyrektor Izby Celnej w P. podjął z urzędu zawieszone postępowania administracyjne. Sąd połączył te sprawy do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia i powołując się na treść art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej: p.p.s.a., stwierdził, że wydanie postanowień o podjęciu zawieszonych postępowań powoduje, że ustają skutki prawne, wynikające z wydania postanowień o ich zawieszeniu, bez konieczności wydawania przez Sąd formalnego rozstrzygnięcia o ich uchyleniu. Podjęcie zawieszonego postępowania oznacza utratę bytu prawnego postanowienia o zawieszeniu postępowania.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżąca wniosła o jego zmianę poprzez uzupełnienie go o orzeczenie o kosztach umorzonego postępowania sądowego, tj. uznanie, że skarżącej przysługuje zwrot kosztów poniesionych na uiszczenie wpisów stałych od skargi (8 x 100 zł) oraz zwrot kosztów zastępstwa procesowego profesjonalnego pełnomocnika (8 x 240 zł), gdyż do umorzenia postępowania doszło na skutek uwzględnienia skargi przez organ celny na podstawie art. 54 § 3 p.p.s.a. (art. 201 § 1 p.p.s.a.).
Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, to jest:
- art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. poprzez uznanie, że skarga z dnia 30 września
2015 r. nie może być rozpoznana przez Sąd, gdyż postanowieniem z dnia [...] października 2015 r. Dyrektor Izby Celnej w P. podjął zawieszone postępowanie, pomimo iż jak bezsprzecznie wynika z zestawienia wskazanych dat, podjęcie postępowania przed rozpoznaniem skargi przez Sąd miało na celu jedynie "uchronienie" organ celny przed zwrotem kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, gdyż Dyrektor Izby Celnej w P. w sposób bezsprzeczny w odpowiedzi na skargę uznał, że podniesiony przez stronę w skardze do Sądu zarzut naruszenia art. 130 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej był zasadny i stanowił przesłankę, o której mowa w art. 145 § 1 pkt 1 lit. b) p.p.s.a.;