Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Sędzia del. WSA Ireneusz Fornalik Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi P. Spółki z o.o. w L. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2011 r. sygn. akt I GSK 416/10 w sprawie ze skargi kasacyjnej P. Spółki z o.o. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. z dnia 21 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 1723/09 w sprawie ze skargi P. Spółki z o.o. w L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: 1. odrzucić skargę o wznowienie postępowania, 2. zwrócić P. Sp. z o.o. w L. wpis od skargi o wznowienie postępowania uiszczony w wysokości 1449 zł (jeden tysiąc czterysta czterdzieści dziewięć złotych).
Wyrokiem z dnia 5 lipca 2011 r., sygn. akt I GSK 416/10, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną P. Spółki z o.o. z siedzibą w L. (dalej: skarżąca Spółka) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. z dnia 21 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1723/09, którym oddalono skargę tejże spółki na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] września 2009 r., nr [...], w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2005 r. Ponadto NSA zasądził od skarżącej Spółki na rzecz organu administracji 5400 zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
W uzasadnieniu wyroku NSA wskazał, że nie zasługują na uwzględnienie podniesione w skardze kasacyjnej zarzuty naruszenia:
1.) przepisów materialnego prawa podatkowego, tj.:
- § 1 pkt 1 lit. b w zw. z § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 13 września 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego i § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego pomimo ustania jego mocy,
- art. 65 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym w zw. z § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego w zw. z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji przez błędną wykładnię polegając na przyjęciu, że upoważnienie ustawowe umożliwia MF uregulowanie w rozporządzeniu negatywnych konsekwencji dl podatnika niespełnienia warunku rzetelności oświadczenia złożonego mu przez nabywcę oświadczenia, co wykracza poza problematykę o charakterze technicznym,
- art. 4 ust. 4 w zw. z art. 4 ust. 2 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym przez błędne zastosowanie polegające na przyjęciu, że na podatniku spoczywał obowiązek podatkowy nie zaś na podmiocie będącym faktycznym nabywca oleju opałowego, który złożył oświadczenie o jego wykorzystaniu na cele opałowe i zmienił jego przeznaczenie po nabyciu oleju od skarżącej
- art. 4 ust.1 pkt 3, art. 6 ust.3, art. 10 ust. 2, art. 11 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym przez błędne zastosowanie polegające na przyjęciu, że na skarżącej spoczywa obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym jako na sprzedawcy, który otrzymał niezgodne z rzeczywistością oświadczenie o przeznaczeniu oleju opałowego na cele grzewcze.
2.) przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
- art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270, dalej: p.p.s.a.) w związku z art. 92 ust.1 oraz art. 217 Konstytucji przez błędne zastosowanie polegające na oddaleniu skargi w oparciu o § 4 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego oraz § 3 ust. 3 tj. w oparciu o przepisy wydane z przekroczeniem upoważnienia ustawowego z art. 65 ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym co w efekcie spowodowało naruszenie art. 217 Konstytucji, gdyż uregulowania te wchodzą w zakres wyłącznej kompetencji ustawodawcy, co miało istotny wpływ na wynik sprawy.