Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski /sprawozdawca/, Sędzia WSA Justyna Mazur, Protokolant Referent Małgorzata Domagalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2014 r. sprawy ze skargi Organizacji [...] Województwa [...] na bezczynność Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1) zobowiązuje Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. do rozpoznania wniosku Organizacji [...] Województwa [...] z dnia [...] marca 2014 r. znak [...]w sprawie udostępnienia informacji publicznej w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi; 2) stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3) zasądza od Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. na rzecz skarżącej Organizacji [...] Województwa [...] kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Organizacja Międzyzakładowa [...] Pracowników Skarbowych Województwa [...] (dalej jako "skarżąca") pismem z dnia [...] marca 2014 r. wystąpiła do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. (dalej jako "organ") z wnioskiem o przekazanie w trybie przepisów ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r., Nr 112, poz. 1198 ze zm.; dalej: "u.d.i.p.") następujących informacji:
1. Opisów stanowisk pracy kierowników komórek organizacyjnych, głównego księgowego oraz pracownika zajmującego się sprawami BHP.
2. Zakresów czynności (obowiązków) kierowników komórek organizacyjnych, głównego księgowego oraz pracownika zajmującego się sprawami BHP.
Pismem z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] organ poinformował skarżącą, że uzasadnione przesłanki przemawiają za odmową przyznania waloru informacji publicznej żądaniu przedstawienia opisów stanowisk pracy i zakresów czynności pracowników [...] Urzędu Skarbowego w R.. Zasady opisywania i wartościowania stanowisk pracy niebędących wyższymi stanowiskami w służbie cywilnej, a także metodologię opisywania i wartościowania wyższych stanowisk w służbie cywilnej reguluje zarządzenie Nr 1 Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2011 r. w sprawie zasad dokonywania opisów i wartościowania stanowisk pracy w służbie cywilnej (M. P. Nr 5, poz. 61), które stanowi wykonanie upoważnienia zawartego w art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505, z późn. zm.). Opis stanowiska pracy jest dokumentem organizacyjnym zawierającym informacje dotyczące stanowiska pracy, ze szczególnym uwzględnieniem zadań na danym stanowisku, odpowiedzialności i wymaganych kompetencji. Opisy stanowisk pracy stanowią narzędzie zarządzania zasobami ludzkimi w organizacji, mogą być wykorzystywane w kilku rożnych elementach procesu zarządzani kadrami. Dokument ten może być wykorzystywany przy planowaniu rozwoju zawodowego pracownika. Określony poziom umiejętności i kompetencji niezbędnych do wykonywania zadań na stanowisku pozwala pracodawcy wybrać szkolenia odpowiednie dla pracownika zajmującego dane stanowisko. Jakkolwiek zgodzić należy się, że zasady funkcjonowania podmiotów o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy są sprawą publiczną i informacje o ich działalności są informacjami publicznymi, to jednak nie każdy wytworzony przez ten podmiot dokument zawiera informację publiczną podlegającą udostępnieniu w tym trybie. Takiego charakteru nie mają z zasady informacje z zakresu prawa pracy, w tym zakresy czynności, wręczane w momencie nawiązania stosunku pracy, albo już w trakcie jego trwania. Są to bowiem dokumenty wewnętrzne, nie zawierające danych publicznych i tym samym nie stanowią informacji publicznej. Nie są skierowane do podmiotów zewnętrznych, ale dotyczą wyłącznie kwestii organizacji pracy w zakresie określania obowiązków i odpowiedzialności poszczególnych pracowników. Mają zatem walor organizacyjny i porządkowy (wyrok WSA w Lublinie z dnia 26.11.2013 r. II SAB/Lu605/13). Pracodawca nie ma obowiązku jego sporządzania, choć z art. 94 pkt 1 Kodeksu pracy wynika obowiązek pracodawcy zaznajomienia pracownika podejmującego zatrudnienie z zakresem jego obowiązków i sposobem wykonywania pracy. Do tego też nawiązuje orzecznictwo utrzymując, że zakres zadań wynikających z zajmowanego stanowiska może być konkretyzowany nie tylko przez pisemny zakres czynności, ale również w drodze poleceń pracodawcy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2003 r. I PK 149/02).