Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda /sprawozdawca/, Protokolant Aleksandra Borkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2010 r. sprawy ze skargi S. T.-N., A. M., K. T.-N. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie wydania zaświadczeń Kierownika Urzędu Rejonowego w R. z naruszeniem prawa oddala skargę.
Decyzją Nr [...] z dnia [...] listopada 2008r. Wojewoda [...] działając na podstawie art. 156 § 1 pkt 2, art. 157 § 1 oraz art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) - zwana dalej kpa - oraz art. 20 ustawy z dnia 8 lipca 2005r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005r. Nr 169, poz. 1418) - zwana dalej ustawą o realizacji prawa do rekompensaty, stwierdził nieważność zaświadczeń wydanych przez Kierownika Urzędu Rejonowego w R. z dnia [...] sierpnia 1998r. znak: [...][...][...] potwierdzających uprawnienia S. T.-N., A.J. M. i K. B. T.-Ni. z tytułu pozostawienia mienia poza obecnymi granicami państwa polskiego, o których mowa w art. 212 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 ze zm.) zwana dalej ugn.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania. Podał w szczególności, iż w dniu [...] sierpnia 1998r. Kierownik Urzędu Rejonowego w R. wydał zaświadczenia potwierdzające uprawnienia S.T.-N., A.J. M. i K. B. T.-N. z tytułu pozostawienia mienia poza obecnymi granicami państwa polskiego. Zaświadczenia wydane zostały na podstawie art. 212 ust. 1 i 2 ugn oraz § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1998r. w sprawie sposobu zaliczania wartości nieruchomości pozostawionych za granicą na pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości lub opłat za użytkowanie wieczyste oraz sposobu ustalania wartości tych nieruchomości. Wartość mienia ustalona została na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez zespół rzeczoznawców na kwotę [...] złotych. Wnioskiem z dnia [...] czerwca 2006r. A.J. M. przedstawiając zaświadczenie (znak: [...]) wystąpiła do Wojewody [...] o jego ujawnienie w rejestrze wojewódzkim oraz dokonanie adnotacji o wybranej formie rekompensaty. W dniu [...] marca 2007r. wnioski w tym przedmiocie wraz ze stosownymi zaświadczeniami znak: [...] i znak: [...] złożyli S.T.-N. i K.B. T.N.
W wyniku oceny przedstawionych dokumentów Wojewoda [...] stwierdził konieczność przeprowadzenia postępowania nadzorczego przewidzianego w art. 20 ustawy o realizacji prawa do rekompensaty. Wynikły na tym polu spór o właściwość pomiędzy Wojewodą [...] a Ministrem Skarbu Państwa rozstrzygnął Prezes Rady Ministrów orzekając w dniu [...] maja 2008r., iż organem właściwym w sprawie o stwierdzenie nieważności zaświadczeń Kierownika Urzędu Rejonowego w R. jest Wojewoda [...]. Zawiadomieniem z dnia [...] lipca 2008r. Wojewoda [...] działając na podstawie art. 157 § 1 i § 2 kpa wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w celu zbadania, czy zachodzą podstawy do stwierdzenia nieważności w/w zaświadczeń Kierownika Urzędu Rejonowego w R.. Powołując treść art. 212 ust. 5 ugn wskazał, iż w razie śmierci właściciela nieruchomości pozostawionych za granicą, uprawnienia do zaliczenia wartości pozostawionych nieruchomości na pokrycie opłat za użytkowanie wieczyste lub ceny sprzedaży działki budowlanej oraz ceny sprzedaży położonych na niej budynków lub lokali stanowiących własność Skarbu Państwa osobom, które w związku z wojną rozpoczętą w 1939r. pozostawiły nieruchomości na terenach nie wchodzących w skład obecnego obszaru państwa, a które na mocy umów międzynarodowych zawartych przez państwo miały otrzymać ekwiwalent za mienie pozostawione za granicą, przysługują łącznie wszystkim jego spadkobiercom lub jednemu z nich, wskazanemu przez osoby uprawnione. W sytuacji, gdy uprawnienia przysługują łącznie wszystkim spadkobiercom i nie wskazano jednego z nich, to interes prawny mają łącznie wszyscy współspadkobiercy, którzy łącznie stanowią jedną i tę samą stronę w rozumieniu art. 28 kpa i tylko łącznie wszyscy mogą żądać czynności organu - wszczęcia postępowania w sprawie zaliczenia wartości pozostawionych za granicą nieruchomości. Organ wskazał też, iż uprawnienie do rekompensaty wchodzi w skład jednej masy spadkowej po H.T.-N.. Tym samym wydanie przez Kierownika Urzędu Rejonowego w R. trzech oddzielnych zaświadczeń dla poszczególnych spadkobierców rażąco narusza art. 212 ust 5 ugn. Nie można bowiem rozstrzygnąć o tym samym uprawnieniu majątkowym - jeden przedmiot sprawy - w trzech odrębnych orzeczeniach administracyjnych.