Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Szymanowicz - Nowak, Sędziowie Sędzia WSA Artur Kot, Sędzia WSA Renata Nawrot /sprawozdawca/, Protokolant Referent - stażysta Urszula Sieradz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2015 r. sprawy ze skarg D. K. i P. O. w R. na decyzję Rektora Uniwersytetu Technologiczno - Humanistycznego [...] w R. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji nadającej tytuł zawodowy licencjata 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Rektora Uniwersytetu Technologiczno - Humanistycznego [...] w R. z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...]; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Decyzją znak [...] z dnia [...] kwietnia 2014 r., Rektor Uniwersytetu [...] w R. (zwany dalej: "Rektor", "organ") działając na podstawie art. 193 w związku z art. 207 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572; zwana dalej: "p.s.w.") oraz art. 156 § 1 pkt 7, art. 157 § 2, art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 poz. 267 ze zm.; zwana dalej: "k.p.a."), orzekł o stwierdzeniu nieważności prawomocnej decyzji Komisji Egzaminacyjnej Wydziału N. Politechniki R. im. [...]z dnia [...] czerwca 2004 r. nadającej tytuł zawodowy licencjata D. K. - nr albumu studenta [...], na podstawie której wydano dyplom licencjata Wydziału N. Politechniki R. im. [...] nr [...] z dnia [...] czerwca 2004 r.
W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż podstawę wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie stanowił, prawomocny z dniem [...] sierpnia 2013 r. wyrok Sądu Rejonowego w R. [...] Wydział Karny z dnia [...] stycznia 2013 r. (sygn. akt [...]) utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w R. [...] Wydział Karny Odwoławczy z dnia [...] sierpnia 2013 r. (sygn. akt [...]). Rozstrzygnięciem tym Sąd uznał D. K. (zwany dalej: "skarżący", "strona") za winnego popełnienia przestępstwa z art. 272 k.k., poprzez podstępne wprowadzenie w błąd członków komisji egzaminacyjnej Wydziału N. Politechniki R. w ten sposób, że podczas egzaminu dyplomowego posłużył się jako swoją pracą przygotowaną i wykonaną przez inną osobę, wyłudzając w ten sposób poświadczenie nieprawdy w postaci przyznaniu tytułu zawodowego licencjata. Organ wskazał, iż jest związany ustaleniami sądu karnego. Z powyższego wywiódł, iż została spełniona dyspozycja art. 193 p.s.w., gdyż strona przypisała sobie autorstwo cudzego utworu i jako własną przedstawiła pracę dyplomową wykonaną przez inną osobę.
Konkludując Rektor uznał, że decyzja przyznająca stronie tytuł zawodowy licencjata, której podstawę wydania stanowiła przedmiotowa praca, zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa. Zdaniem organu spełniona została przesłanka z art. 156 § 1 pkt 7 k.p.a. do stwierdzenia nieważności decyzji o nadaniu tytułu zawodowego licencjata.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżący zarzucił organowi naruszenie art. 10 § 1 k.p.a. Uzasadniając wskazał, iż zapoznanie się z aktami sprawy miało jedynie charakter pozorny, gdyż w aktach sprawy oprócz decyzji nie było żadnej dokumentacji. Dlatego też strona nie mogła się wypowiedzieć co do zebranych dowodów i materiałów i nie złożyła żadnych wyjaśnień i uwag.
Ponownie rozpoznając sprawę, decyzją znak [...] z dnia [...] czerwca 2014 r. Rektor, działając na podstawie art. 127 § 3, art. 138 § 1 oraz art. 156 § 1 pkt 7 k.p.a. orzekł o utrzymaniu w mocy decyzji własnej z dnia [...] kwietnia 2014 r.
Uzasadniając organ przedstawił szczegółowo stan faktyczny sprawy. Stwierdził, iż skarżona decyzja jest zasadna merytorycznie i nie narusza przepisów proceduralnych, w tym zasady zapewnienia stronie udziału w postępowaniu wyrażonej w art. 10 k.p.a. Rektor wyjaśnił, iż postanowienie o wszczęciu postepowania w przedmiotowej sprawie wraz z pouczeniem o możliwości zapoznania się z aktami sprawy w terminie 7 dni skarżący odebrał osobiście w dniu [...] kwietnia 2014 r. Skarżący nie zgłosił się w celu zapoznania się z aktami sprawy, nie złożył także żadnych uwag ani wyjaśnień. W tej sytuacji, po upływie wyznaczonego terminu wydana została decyzja z dnia [...] kwietnia 2014 r. W ocenie organu, nie można tym samym stwierdzić, iż dopuścił się on wskazanego naruszenia art. 10 k.p.a. Podał także, iż dokumenty na podstawie których wydano decyzje były stronie znane wcześniej i pozwalały w pełni na merytoryczną i prawną ocenę sprawy.