Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska - Gwiazda, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Szymanowicz- Nowak (sprawozdawca), Sędzia WSA Justyna Mazur, , Protokolant Sekretarz sądowy Dominika Jeromin, , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2021 r. w Radomiu sprawy ze skargi H. G. na decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] maja 2021 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego na rzecz H. G. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] maja 2021 r., znak: [...], Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (dalej: Prezes KRUS, organ), działając na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r. poz. 725, dalej: k.p.a.) oraz art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2021 r. poz. 266 ze zm., dalej: u.u.s.r.), umorzył w całości postępowanie administracyjne w sprawie dotyczącej umorzenia zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników.

W uzasadnieniu decyzji Prezes KRUS wskazał, że złożony 10 maja 2021 r. wniosek o umorzenie zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników pozostaje bez rozpatrzenia. Powołując się na treść art. 105 § 1 k.p.a. uznał, że należało umorzyć postępowanie w przedmiotowej sprawie z uwagi na bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego, gdyż nie stwierdzono podstaw prawnych i faktycznych pozwalających na merytoryczne rozpatrzenie wniesionej sprawy. Ponadto Prezes KRUS stwierdził, że z uwagi na fakt odpisania w całości zaległych składek na ubezpieczenie społeczne figurujące wówczas na koncie ubezpieczonego, T. G. przestał być dłużnikiem osobistym Kasy, a powstałe należności obecnie obciążają jedynie rzeczowo nieruchomość pomimo upływu okresu ich dochodzenia.

H. G. (dalej: wnioskodawczyni, skarżąca, strona) na powyższą decyzję złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, wnosząc o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Prezesowi KRUS.

Zaskarżonemu rozstrzygnięciu skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów mające wpływ na wynik postępowania, tj.:

1. art. 7 k.p.a. przez niewyjaśnienie stanu faktycznego sprawy pozwalające zweryfikować rozstrzygnięcie,

2. art. 105 § 1 k.p.a. przez umorzenie bez prawidłowego ustalenia okoliczności faktycznych,

3. art. 107 k.p.a. przez nierozpoznanie istoty sprawy,

4. art. 41a u.u.s.r. przez jego niezasadne pominięcie.

W uzasadnieniu skarżąca podniosła, że organ wydał krótką decyzję umarzającą postępowanie, z której nie wynika, w jakiej wysokości są zaległości, za jaki okres, jaka kwota wynika z należności głównej, a jaka z odsetek, czy roszczenie jest przedawnione w części czy w całości i jak wpływa to na zobowiązanie skarżącej. Wreszcie organ w żaden sposób nie odniósł się do kwestii możliwości umorzenia zaległości, bądź ich braku, co więcej nie uzasadnił nawet przyczyn umorzenia postępowania w sposób zrozumiały dla skarżącej. Zdaniem skarżącej zaskarżona decyzja narusza podstawowe zasady postępowania administracyjnego i powinna ulec uchyleniu, a sprawa winna zostać ponownie rozpoznana.

Strona 1/4