Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kobylski, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędzia WSA Justyna Mazur (sprawozdawca), Protokolant Specjalista Ilona Obara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi R. J. na decyzję [...]Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...]maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania informacji o numerach ksiąg wieczystych 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Powiatowego w [...]z dnia [...]marca 2015 r. znak [...]; 2) zasądza od [...]Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego na rzecz skarżącego R. J. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego (dalej także: "[...]WINGiK", "organ odwoławczy") decyzją z dnia [...] maja 2015 r. znak [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.; dalej: "k.p.a."), po rozpatrzeniu odwołania złożonego przez R.J. (dalej także: "skarżący") od decyzji Starosty Powiatowego w L. (dalej także: "Starosta", "organ I instancji") znak [...] z dnia [...] marca 2015 r., orzekającej o odmowie wydania informacji o numerach ksiąg wieczystych :
- dla działki nr [...]położonej w obrębie S., gmina S.;
- dla działki nr [...] położonej w obrębie S., gmina S.;
- dla działki nr [...] położonej w obrębie S., gmina S.;
- dla działki nr [...] położonej w obrębie K., gmina S. - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Powyższe decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym:
R.J. zwrócił się do Starosty Powiatowego w L., między innymi, o wydanie informacji o numerach ksiąg wieczystych dla działek nr [...], nr [...]i nr [...] położonych w obrębie S. oraz dla działki nr [...] położonej w obrębie K. S.. Organ I instancji po przeanalizowaniu rejestrów ewidencji gruntów i budynków stwierdził, że skarżący nie jest właścicielem powyższych działek. Starosta powołał się na art. 24 pkt 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2010 roku, Nr 193 poz. 1287 ze zm.; dalej: "Prawo geodezyjne i kartograficzne") i podniósł, iż udostępnia dane ewidencji gruntów i budynków zawierające dane podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1, oraz wydaje wypisy z operatu ewidencyjnego, zawierające takie dane na żądanie: 1) właścicieli oraz osób i jednostek organizacyjnych władających gruntami, budynkami lub lokalami, których dotyczy udostępniany zbiór danych lub wypis; 2) organów administracji publicznej albo podmiotów niebędących organami administracji publicznej, realizujących, na skutek powierzenia lub zlecenia przez organ administracji publicznej, zadania publiczne związane z gruntami, budynkami lub lokalami, których dotyczy udostępniany zbiór danych lub wypis; 3) innych podmiotów niż wymienione w pkt 1 i 2, które mają interes prawny w tym zakresie. Organ I instancji wskazał, iż skarżący nie spełnił warunków o których mowa w art. 24 pkt 5 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Zgodnie zaś z § 44 pkt 5 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 roku w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454 ze zm.) do zadań Starosty związanych z prowadzeniem ewidencji gruntów należy ochrona danych ewidencyjnych przed ich utratą, zniszczeniem, niepożądaną modyfikacją, nieuprawnionym do nich dostępem i ujawnieniem. Starosta wskazał jednocześnie, iż za dane osobowe uważa się wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej. Dodał, iż osobą możliwą do zidentyfikowania jest osoba, której tożsamość można określić bezpośrednio lub pośrednio np. przez podanie numeru księgi wieczystej. W tej mierze organ I instancji powołał się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 4 lutego 2014 roku sygn. akt III SA/Lu 638/13, którym wskazano między innymi, iż za dane osobowe należy uznać numery ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów, skoro w miejscach tych są ujawnione podmioty będące właścicielami nieruchomości, dla których księgi są prowadzone. Uznając, iż skarżący nie spełnia warunków do uzyskania informacji o księgach wieczystych organ I instancji decyzją z dnia [...] marca 2015 r. znak: [...], wskazując jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 24 ust. 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2001 r., Nr 38, poz.454 ze zm.), ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz.883 ze zm.; dalej także: "ustawa o ochronie danych osobowych") oraz art. 219 k.p.a., po rozpatrzeniu wniosku R.J. odmówił wydania informacji o numerach ksiąg wieczystych: