Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Nawrot (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Artur Kot, Sędzia WSA Justyna Mazur, Protokolant Sekretarz sądowy Karolina Kaca, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2018 r. w Radomiu sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w [...] na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...]listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

W dniu [...] listopada 2017 r. Rada Gminy S. B. (zwana dalej: Rada, organ), działając na podstawie art. 24 ust. 1, 2, i 3 ustawy z 7 czerwca 2001 r.

o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U z 2017 r., poz. 328, ze zm. zwana dalej: ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu) oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875) podjęła uchwałę Nr [...] (zwana dalej także: uchwała) w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków, obowiązujących na terenie Gminy S. B..

Zgodnie z § 1 przedmiotowej uchwały, zatwierdzono wysokość taryfowych stawek opłat opracowanych przez Referat Gospodarki Komunalnej, dotyczących zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, a w § 3 postanowiono, że podane kwoty są kwotami netto, do których należy doliczyć obowiązująca stawkę podatku VAT.

W skardze złożonej na powołaną uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, Prokurator Rejonowy w G. (zwany dalej: Prokurator, skarżący) wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości. Wydanej uchwale zarzucił:

- istotne naruszenie prawa, w postaci art. 88 ust 1 i 2 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. 1997.78.483, zwanej dalej "konstytucję") oraz art. 4 ust. 1 i art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. 2017.1523, zwanej dalej "ustawą o ogłaszaniu aktów prawnych") w dacie obowiązującej na dzień wydania zaskarżonej uchwały, polegające na przyjęciu w § 7 zaskarżonej uchwały, że wchodzi ona w życie z dniem podjęcia i zostaje ogłoszona w sposób zwyczajowo przyjęty na terenie Gminy S. B., w sytuacji gdy winna być ogłoszona we właściwym urzędowym dzienniku wojewódzkim i dopiero po upływie 14 dni od jej ogłoszenia mogła wejść w życie;

- rażące naruszenie prawa a mianowicie art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług ( Dz. U. 2017.1830, zwanej dalej "ustawą o cenach") w dacie obowiązującej na dzień wydania zaskarżonej uchwały, polegająca na wskazaniu w § 3 zaskarżonej uchwały, że podane w uchwale kwoty są kwotami netto, do których należy doliczyć obowiązującą stawkę podatku VAT, podczas gdy wskazany wyżej przepis ustawy o cenach mówi, że w cenie uwzględnia się już podatek od towarów i usług (VAT), zatem stawki podane w zaskarżonej uchwale powinny uwzględniać w sobie należny podatek i zawierać cenę brutto (razem z podatkiem VAT).

W uzasadnieniu skargi Prokurator podniósł, iż w jego ocenie zaskarżona uchwala jest aktem prawa miejscowego zawiera bowiem normy generalne i abstrakcyjne. Skarżona uchwała, będąca aktem prawa miejscowego, musiała zostać ogłoszona w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Dopiero po upływie 14 dni od jej ogłoszenia mogła wejść w życie. Tymczasem uchwała Rady Gminy S. B., jak wynika z jej treści, nie podlegała ogłoszeniu w żadnym publikatorze. W ocenie skarżącego taka praktyka jest niedopuszczalna. Takie działanie jest niedopuszczalne i stoi w sprzeczności z wyrażoną w art. 88 Konstytucji zasadą, że warunkiem wejścia w życie aktu prawnego jest jego ogłoszenie. W zakresie tym orzecznictwo sądów administracyjnych jak wywodził Prokurator wskazuje, że brak ogłoszenia aktu prawa miejscowego jest istotnym naruszeniem prawa.

Strona 1/6