Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędziowie Sędzia WSA Justyna Mazur, Sędzia WSA Renata Nawrot (sprawozdawca), , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 listopada 2020 r. w Radomiu sprawy ze skargi M. M. na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie skierowania do pracy w celu zwalczania Covid - 19 oddala skargę.
Przedmiotem kontroli Sądu była decyzja Ministra Zdrowia z [...] czerwca 2020 r. utrzymująca w mocy decyzję Wojewody Mazowieckiego o skierowaniu M. M. do pracy w Domu Pomocy Społecznej w K. w celu zwalczania Covid-19.
Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie sprawy:
Wojewoda [...] decyzją z [...] maja 2020 r., znak: [...], działając na podstawie art. 47 ustawy z 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2019 r., poz. 1239 z poźn. zm., dalej: ustawa o chorobach zakaźnych) skierował M. M. (dalej: strona, skarżąca) posiadającą prawo wykonywania zawodu pielęgniarki do pracy w celu zwalczania Covid-19, na obszarze województwa mazowieckiego w Domu Pomocy Społecznej w K. (dalej: DPS) do wykonywania czynności określonych przez Dyrektora DPS w zakresie obowiązków, na okres od dnia [...] maja 2020 r. do dnia [...] czerwca 2020 r. Decyzji tej został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.
W odwołaniu od ww. decyzji strona zarzuciła naruszenie art. 7, 77 § 1 oraz art. 107 § 3 k.p.a. poprzez brak zebrania materiału dowodowego na okoliczność istnienia negatywnych przesłanek do wydania decyzji administracyjnej o skierowaniu do pracy przy zwalczaniu epidemii w warunkach zagrożenia zakażeniem, o których mowa w art. 47 § 3 i 3a ustawy o chorobach zakaźnych, podczas gdy przedmiotowe przesłanki występowały, co sprzeciwiało się wydaniu zaskarżonej decyzji, a mianowicie tego, że skarżąca jest osobą z orzeczonymi chorobami przewlekłymi. W uzasadnieniu odwołania skarżąca podała, że od kilku lat ma problemy związane z chorobą kręgosłupa, co potwierdzają badania z 2009 i 2016 roku. Nastąpiło zaostrzenie objawów, w związku z czym strona od [...] maja 2020 r. przebywa na zwolnieniu lekarskim. Dodatkowo leczy się na nadciśnienie tętnicze.
Zaskarżoną decyzją z [...] czerwca 2020 r., znak: [...] Minister Zdrowia, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256, z późn. zm., dalej: k.p.a.) w zw. z art. 47 ust. 1 i ust. 5 ustawy o chorobach zakaźnych - utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] maja 2020 r., znak: [...].
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, że zgodnie z art. 47 ust. 3 pkt 4 ustawy o chorobach zakaźnych możliwość skierowania osoby wykonującej zawód medyczny do pracy przy zwalczaniu epidemii w innym podmiocie leczniczym wyłącza orzeczona choroba przewlekła.
W ocenie organu II instancji Wojewoda dokonał naruszenia art. 7, art. 77, art. 80 oraz art. 107 § 3 k.p.a., nie dokonując dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. Minister wyjaśnił, iż organ I instancji nie zebrał w sposób wyczerpujący pełnego materiału dowodowego, jak również nie wskazał dowodów, na których oparł przedmiotową decyzję. Było to powodem przeprowadzenia przez Ministra uzupełniającego postępowania dowodowego mającego na celu ustalić, czy w sprawie wystąpiła przesłanka, o której mowa w art. 47 ust. 3 pkt 4 ustawy o chorobach zakaźnych.