Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Fularski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Renata Nawrot, Sędzia WSA Leszek Kobylski, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Aleksandra Borkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2012 r. sprawy ze skargi Samodzielnego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej w L. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...]; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na rzecz skarżącego Samodzielnego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej w L. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2011 r., działając na podstawie art. 104 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., zwana dalej "K.p.a") w związku z art. 45 ust. 3a oraz 26b ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 127, poz. 721 ze zm., zwana dalej jako "ustawa o rehabilitacji") odmówił Samodzielnemu Publicznemu Zespołowi Zakładów Opieki Zdrowotnej w L. (zwany dalej jako "SPZZOZ") wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za miesiąc wrzesień 2011 r.
W uzasadnieniu tej decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że SPZZOZ przekazał w dniu [...] października 2011 r. do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej zwany jako "PFRON") wniosek o wypłatę miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za miesiąc wrzesień 2011 r. Przedmiotowy dokument złożony został w terminie przewidzianym w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 stycznia 2009 r. w sprawie miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych (Dz. U. z 2009 r., Nr 8, poz. 43 ze zm.), tj. do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego wniosek dotyczy.
Organ wskazał, że wnioskodawca jest jednostką sektora finansów publicznych. W myśl zaś art. 26b ust. 7 ustawy o rehabilitacji dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzenia pracownika w części, w której jest ono finansowane ze środków publicznych. Następnie organ przytoczył przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U z 2009 r., Nr 157, poz.1240 ze zm., zwana dalej jako "ustawa o finansach publicznych") dotyczące definicji środków i dochodów publicznych wywodząc, że co do zasady wszelkie środki jakimi dysponują jednostki sektora finansów publicznych są środkami publicznymi.
W związku z powyższym nie jest możliwa sytuacja, w której jednostka taka finansuje wynagrodzenia zatrudnianych przez nią pracowników ze środków innych niż publiczne. SPZZOZ nie wskazał wyraźnie z jakich źródeł finansuje wynagrodzenie osób niepełnosprawnych, zgodnie zaś z art. 9 pkt 10 ustawy o finansach publicznych należy on do sektora finansów publicznych. Z powyższego wynika, że środki na wynagrodzenia, które może uzyskiwać SPZZOZ podlegają wyłączeniu zawartemu w art. 26b ust. 7 ustawy o rehabilitacji.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył SPZZOZ wnosząc o jej uchylenie oraz umorzenie postępowania, względnie o jej uchylenie i przekazanie sprawy organowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
W uzasadnieniu odwołania podniósł, że rozstrzygnięcie nie jest trafne, bowiem zostało dokonane na podstawie zmiany interpretacji przepisów - bez zmiany obowiązujących przepisów prawnych, a nie na podstawie zmiany przepisów prawnych, które wymusiłyby zmianę ich interpretacji. Rozstrzygnięcie to narusza także interes osób niepełnosprawnych, stojąc w sprzeczności z zasadami ustawy o rehabilitacji, stawiając pracowników niepełnosprawnych w gorszej sytuacji zawodowej z powodu odmowy współfinansowania ich wynagrodzeń. Współfinansowanie przez PFRON ułatwiało dotąd ich zatrudnienie, a także zapewniało integrację w środowisku osób w pełni sprawnych. Zacytowany przez organ pierwszej instancji przepis art. 5 ustawy o finansach publicznych nie uległ - w okresie wydania zaskarżonej decyzji - zmianie. Definicja "środków publicznych" na użytek ustawy dziś, jest taka sama, jak w dacie jej wydania. Organ pierwszej instancji stwierdzając, że wnioskodawca jest jednostką sektora finansów publicznych nie wykazał, że przed datą zakwestionowania wniosku, wnioskodawca taką jednostką nie był. Zmiana interpretacji, na mocy której wydana została zaskarżona decyzja, narusza art. 7, art. 8 i art. 9 K.p.a., nie uwzględnia bowiem słusznego interesu strony (wnioskodawcy), interesu społecznego (interes niepełnosprawnych w kontynuowaniu zatrudnienia), ani nie pogłębia zaufania obywateli do organów Państwa - zmieniając nagle interpretację ustawy.