Sprawa ze skargi na decyzję SKO w R. w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska - Gwiazda (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Iwona Szymanowicz- Nowak, Sędzia WSA Justyna Mazur, , Protokolant Sekretarz sądowy Dominika Jeromin, , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2021 r. w Radomiu sprawy ze skargi D. L. i Z. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. na rzecz skarżących D. L. i Z. L. solidarnie kwotę 111 (sto jedenaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/9

Zaskarżoną decyzją z [...] stycznia 2021 roku, nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w R. (dalej jako organ odwoławczy lub SKO) na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960r Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U 2020 r. poz. 256, dalej kpa), po rozpatrzeniu odwołania D. i Z. L.. od decyzji z [...] lipca 2020r. znak: ([...] wydanej przez Prezydenta Miasta ustalającej D. i Z. L. (dalej: skarżący) będącymi właścicielami nieruchomości położonej w R. przy ulicy R. o łącznej powierzchni [...] m² opłatę adiacencką w wysokości [...] zł, z tytułu wzrostu wartości nieruchomości stanowiącej działki ewidencyjne nr [...],[...],[...] z obrębu [...],ark. [...], wskutek podziału działki oznaczonej nr [...] - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Podstawą rozstrzygnięcia były następujące ustalenia faktyczne i ocena prawna.

Decyzją z [...] stycznia 2019r. Prezydent Miasta R. ustalił D. i Z. L. właścicielom nieruchomości położonej w R. przy ulicy R. o powierzchni [...] m² opłatę adiacencką w wysokości [...] zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości stanowiącej działki ewidencyjne nr [...],[...],[...] z obrębu [...], ark. [...], wskutek podziału działki oznaczonej nr [...] zatwierdzonego ostateczną decyzją Prezydenta Miasta R. z dnia [...] grudnia 2016r. znak: [...]. Rozpoznając sprawę w wyniku odwołania skarżących SKO decyzją z [...] marca 2019 r. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie rozpoznając skargę na w/w decyzję wyrokiem z 16 października 2019 r. sygn. akt VIII SA/Wa 407/19 uchylił zaskarżoną decyzję, zalecając w uzasadnieniu potrzebę uzupełnienia materiału dowodowego poprzez wyjaśnienia biegłej rzeczoznawcy co do zarzutów stawianych operatowi i dokonanie merytorycznej oceny operatu w kontekście stawianych zarzutów.

Rozpoznając sprawę po wyroku WSA SKO ustaliło, że operat szacunkowy z [...] czerwca 2018 r. sporządzony przez rzeczoznawcę E. P. utracił ważność, a rzeczoznawca w dacie wydawania decyzji nie wykonywała swojego zawodu nie mogąc wystąpić o nadanie klauzuli aktualności operatowi i o uzupełnienie materiału dowodowego w sposób wskazany przez WSA SKO decyzją z [...] stycznia 2020 r. uchyliło w/w decyzję z [...] stycznia 2019 r. i zleciło organowi I instancji sporządzenie nowego operatu szacunkowego.

Decyzją z [...] lipca 2020 r. Prezydent Miasta R. ustalił skarżącym opłatę adiacencką w wysokości [...] zł, z tytułu wzrostu wartości nieruchomości stanowiącej działki ewidencyjne nr [...],[...],[...]z obrębu [...], ark. [...], wskutek podziału działki oznaczonej nr [...]. Podstawą decyzji był operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego M. L. z [...] lutego 2020 r.

W odwołaniu skarżący zarzucili naruszenie przepisów postępowania mających wpływ na wynik sprawy, tj. art. 6, 8, 11, 77 § 1, 107 § 3 kpa poprzez błędną ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i niedokładne rozważenie wszystkich okoliczności mogących mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia, co skutkowało przyjęciem za podstawę wydanego orzeczenia błędnego i wadliwego operatu szacunkowego oraz błędnym uzasadnieniu decyzji. Według skarżących rzeczoznawca nie uzasadniła dlaczego przyjęła za właściwe zastosowanie określonego podejścia oraz metodę, jak też dlaczego do dalszego procesu wyceny przyjęła konkretne nieruchomości. Nie wskazała też dlaczego do porównań nie przyjęła nieruchomości położonej w R. przy ulicy D., która to nieruchomość, zdaniem skarżących, ma takie same oceny punktowe jak przedmiot wyceny, również występują trudności w zainwestowaniu (niekorzystny kształt), a ponadto transakcja miała miejsce [...].12.2016r. a więc najbliżej daty, na którą należy określić wartość. Rzeczoznawca przyjęła natomiast m. in. nieruchomość (R., ul. T.), która wymagała większej korekty cenowej. Według skarżących pominięcie w/w transakcji znacząco wpłynęło na zniekształcenie wyniku wyceny. Skarżący zarzucili, iż rzeczoznawca majątkowy błędnie przyjęła ocenę punktową dla cechy "położenie działki" dla nieruchomości C - R., ul. N. określając wartość tej działki jako "korzystne", co powinno oznaczać "działka usytuowana na terenie strefy miasta wśród zabudowy z dostępem do infrastruktury towarzszącej. Natomiast, według skarżących, działka położona przy N. usytuowana jest wśród zabudowy i terenów niezabudowanych, a więc powinna otrzymać ocenę "średnio korzystna". Ponadto ta sama działka otrzymała ocenę bardzo korzystna w cesze "infrastruktura techniczna". W rzeczywistości nieruchomość ma bezpośredni dostęp do energii elektrycznej i gazu ziemnego, natomiast wodociąg jest oddalony o 40 m a kanalizacji sanitarnej nie ma w ulicy. Zdaniem skarżących nieruchomość położona w R. przy ulicy R. otrzymała błędną ocenę punktową dla cechy "możliwości inwestycyjne". Nieruchomość ta obciążona jest służebnością przesyłu, podobnie jak przedmiot wyceny, zatem zgodnie z gradacją przyjętą przez rzeczoznawcę majątkowego nieruchomość położona w R. przy R. powinna otrzymać ocenę punktową "mniej korzystna".

Strona 1/9