Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kobylski, Sędziowie Sędzia WSA Justyna Mazur, Sędzia WSA Marek Wroczyński (sprawozdawca), Protokolant Specjalista Ilona Obara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 października 2019 r. w Radomiu sprawy ze skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2019 r. sygn. akt VIII SA/Wa 242/19 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...]stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w transporcie drogowym 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2) oddala skargę; 3) zasądza od R. K. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2019 roku, nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego na podstawie art 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 2096, zwanej dalej k.p.a.), art. 4pkt 22 lit. 1), art. 92a ust. 1, 3 i 7 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity Dz. U. z 2019 r. poz. 58 dalej jako utd), art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz. 1990 ze zm. dalej jako u.r.d.), § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r. poz. 2022 ze zm. dalej jako rozporządzenie w sprawie warunków technicznych), załącznika nr 1 poz. 1.1.14 lit. a) rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz.U. z 2015 r. poz. 776) oraz Ip. 9.2 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym, po rozpatrzeniu odwołania od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości [...] zł (słownie: dwa tysiące złotych) - utrzymał w całości zaskarżoną decyzję organu I instancji w mocy.
W uzasadnieniu podnosił, że zaskarżoną decyzją nałożono na stronę karę pieniężną w wysokości [...] zł (słownie: [...] złotych). Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia stanowiło naruszenie polegające na wykonywaniu przewozu drogowego pojazdem posiadającym usterkę układu hamulcowego zakwalifikowaną jako niebezpieczna tj. za naruszenie określone w Ip. 9.2 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym.
Dokonanie powyższego naruszenia stwierdzono podczas przeprowadzonej w dniu [...] października 2018 r. w miejscowości S. na drodze krajowej nr [...] kontroli drogowej ciągnika samochodowego marki [...] o numerze rejestracyjnym [...] o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów 40000 kg wraz z naczepą ciężarową marki [...] o numerze rejestracyjnym [...], którym kierował R. K. W chwili zatrzymania do kontroli kierujący wykonywał krajowy transport drogowy rzeczy z R. do P. w imieniu i na rzecz przedsiębiorcy R. K., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą PHU "[...]" Transport - Spedycja R. K. Podczas kontroli stwierdzono widoczne szerokie pęknięcie na całej szerokości roboczej tarczy hamulcowej prawego przedniego koła. Przebieg i wyniki kontroli zostały udokumentowane protokołem kontroli nr [...] z dnia [...] października 2018 r.
Postępowanie zakończyło się wydaniem przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego decyzji administracyjnej z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] nakładającej na stronę karę pieniężną w wysokości [...] zł (słownie: [...] złotych).
W dniu [...] grudnia 2018 r. strona złożyła odwołanie od powyższej decyzji, w którym wniosła ojej uchylenie. Przedmiotowej decyzji strona zarzuca naruszenie: