Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w R. w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania, wysokości opłat za parkowanie i sposobu pobierania opłat
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Nawrot, Sędziowie Sędzia WSA Leszek Kobylski (sprawozdawca), Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak, Protokolant Referent stażysta Magdalena Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2016 r. w Radomiu sprawy ze skargi Rzecznika Praw Obywatelskich na uchwałę Rady Miejskiej w R. z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania, wysokości opłat za parkowanie i sposobu pobierania opłat oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Rada Miejska w R. działając na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 1, art. 13b i art. 13f ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (j.t. Dz.U. z 2007 r. nr 19, poz.115 ze zm.) w dniu [...] września 2012 r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie ustalenia Strefy Płatnego Parkowania, wysokości stawek opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w Strefie, wysokości opłaty dodatkowej oraz określenia sposobu pobierania tych opłat.

Pismem z dnia [...] listopada 2015 r. Rzecznik Praw Obywatelskich (dalej: "skarżący", "Rzecznik") złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na § 4 ust. 4 Regulaminu funkcjonowania Strefy Płatnego Parkowania Niestrzeżonego, stanowiącego załącznik 2 do uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w R. z dnia [...] września 2012 r. w sprawie ustalenia Strefy Płatnego Parkowania, wysokości stawek opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w Strefie, wysokości opłaty dodatkowej oraz określenia sposobu pobierania tych opłat.

Zaskarżonemu przepisowi zarzucił naruszenie art. 94 Konstytucji RP w związku z art. 13b ust. 4 pkt 3 i art. 13f ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity Dz.U. z 2015 r., poz. 460 ze zm.; dalej: "u.d.p."). Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności tego przepisu.

W uzasadnieniu skargi Rzecznik wskazał, iż zgodnie z postanowieniami § 3 ust. 1 Regulaminu funkcjonowania Strefy Płatnego Parkowania Niestrzeżonego, opłatę za parkowanie wnosi się poprzez nabycie ważnego biletu kontrolnego z jednoznacznie określonym czasem parkowania, abonamentu, karty opłaty ryczałtowej oraz za pomocą telefonu komórkowego. Bilet kontrolny, abonament, kartę opłaty ryczałtowej, kartę parkingową należy umieścić za przednią szybą, wewnątrz pojazdu samochodowego w sposób umożliwiający ich odczytanie z zewnątrz oraz sprawdzić ich widoczność z zewnątrz w zaparkowanym pojeździe (§ 3 ust. 2 Regulaminu). Niezastosowanie się do obowiązku umieszczenia dowodu opłaty parkingowej za szybą pojazdu w miejscu widocznym jest traktowane na równi z nieuiszczeniem tej opłaty. Stosownie bowiem do § 4 ust. 4 Regulaminu, nieumieszczenie biletu kontrolnego, karty parkingowej, abonamentu i karty opłaty ryczałtowej wewnątrz pojazdu za przednia szybą, tak, aby był on całkowicie widoczny z zewnątrz, jest równoznaczne z niewniesieniem opłaty za parkowanie.

Dalej skarżący zauważył, iż w myśl art. 13 ust. 1 pkt 1 u.d.p., korzystający z dróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie parkowania. Za nieuiszczenie opłat, o których wyżej mowa, zarząd drogi pobiera opłatę dodatkową (art. 13f ust. 1 u.d.p.).

Zdaniem Rzecznika, treść art. 13f ust. 1 u.d.p. jednoznacznie wskazuje, że zarząd drogi jest uprawniony do poboru opłaty dodatkowej wyłącznie w przypadku stwierdzenia, że kierowca nie uiścił opłaty za parkowanie. Tymczasem w § 4 ust. 4 Regulaminu funkcjonowania Strefy Płatnego Parkowania Niestrzeżonego, Rada Miejska w R. wykreowała dodatkową sytuację, w przypadku której zaistnienia powstaje po stronie użytkownika pojazdu parkującego w strefie płatnego parkowania obowiązek uiszczenia opłaty dodatkowej. Regulacja zawarta w powołanym przepisie Regulaminu zrównuje bowiem nieumieszczenie dowodu opłaty parkingowej (biletu kontrolnego, abonamentu, karty opłaty ryczałtowej) z nieuiszczeniem opłaty parkingowej, które obwarowane jest opłatą dodatkową (art. 13f ust. 1 u.d.p.). W ocenie skarżącego, powoduje to powstanie po stronie kierowcy obowiązku uiszczenia opłaty dodatkowej także w sytuacji, gdy w rzeczywistości wniósł on opłatę za parkowanie, jednak nie pozostawił biletu kontrolnego, abonamentu, karty opłaty ryczałtowej za szybą pojazdu lub umieścił dowód wniesienia opłaty parkingowej za szybą pojazdu, lecz w miejscu niewidocznym lub w sposób uniemożliwiający odczytanie z zewnątrz.

Strona 1/4