Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Nawrot (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Leszek Kobylski, Sędzia WSA Justyna Mazur, Protokolant Referent stażysta Magdalena Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2015 r. sprawy ze skargi Prokuratora Prokuratury Okręgowej w R. na decyzję Rektora Uniwersytetu [...] im. [...] w R. z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji nadającej tytuł zawodowy licencjata 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Decyzją znak [...] z dnia [...] maja 2014 r., Rektor Uniwersytetu [...] w R. (zwany dalej: "Rektor", "organ") działając na podstawie art. 193 w związku z art. 207 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572; zwana dalej: "p.s.w.") oraz art. 156 § 1 pkt 7, art. 157 § 2, art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 poz. 267 ze zm.; zwana dalej: "k.p.a."), orzekł o stwierdzeniu nieważności prawomocnej decyzji Komisji Egzaminacyjnej Wydziału Nauczycielskiego Politechniki R. im. [...] z dnia [...] czerwca 2004 r. nadającej tytuł zawodowy licencjata M. S. - nr albumu studenta [...], na podstawie której wydano dyplom licencjata Wydziału Nauczycielskiego Politechniki R. im. [...] nr [...] z dnia [...] czerwca 2004 r.
W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż podstawę wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie stanowił, prawomocny (z dniem [...] sierpnia 2013 r.) wyrok Sądu Rejonowego w R. II Wydział Karny z dnia [...] stycznia 2013 r. (sygn. akt [...]) utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w R. V Wydział Karny Odwoławczy z dnia [...] sierpnia 2013 r. (sygn. akt [...]). Rozstrzygnięciem tym Sąd uznał M. S. (zwana dalej: "strona") za winną popełnienia przestępstwa z art. 272 k.k., poprzez podstępne wprowadzenie w błąd członków komisji egzaminacyjnej Wydziału Nauczycielskiego Politechniki R. w ten sposób, że podczas egzaminu dyplomowego posłużyła się jako swoją pracą przygotowaną i wykonaną przez inną osobę, wyłudzając w ten sposób poświadczenie nieprawdy w postaci przyznania tytułu zawodowego licencjata. Organ wskazał, iż jest związany ustaleniami sądu karnego. Z powyższego wywiódł, iż została spełniona dyspozycja art. 193 p.s.w., gdyż strona przypisała sobie autorstwo cudzego utworu i jako własną przedstawiła pracę dyplomową wykonaną przez inną osobę.
Konkludując Rektor uznał, że decyzja przyznająca stronie tytuł zawodowy licencjata, której podstawę wydania stanowiła przedmiotowa praca, zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa. Zdaniem organu spełniona została przesłanka z art. 156 § 1 pkt 7 k.p.a. do stwierdzenia nieważności decyzji o nadaniu tytułu zawodowego licencjata.
Skargę na powołaną wyżej decyzję do sądu administracyjnego złożył Prokurator Okręgowy w R. (zwany dalej: "Prokurator") wnioskując o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości. Wydanej decyzji zarzucił naruszenie art. 193 p.s.w. oraz art. 156 § 1 pkt 7 i art. 158 § 1 k.p.a., polegające na niezasadnym przyjęciu, że przepis art. 193 p.s.w. upoważnia organ uczelni do stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie nadania tytułu zawodowego licencjata, podczas gdy przepis ten, w sytuacji gdy w pracy stanowiącej podstawę nadania tytułu zawodowego osoba ubiegająca się o ten tytuł przypisała sobie autorstwo istotnego fragmentu lub innych elementów cudzego utworu, obliguje organ do stwierdzenia nieważności postępowania w sprawie nadania tytułu zawodowego, a nadto na niezasadnym przyjęciu, że w przytoczonej sytuacji, to jest w sytuacji przypisania sobie autorstwa cudzego utworu znajduje zastosowanie przesłanka stwierdzenia nieważności decyzji przywidziana w art. 156 § 1 pkt 7 k.p.a., uzasadniająca stwierdzenie nieważności decyzji w oparciu o art. 158 § 1 k.p.a., mimo że wskazany przepis art. 193 p.s.w. winien stanowić samodzielną przesłankę stwierdzenia nieważności postępowania w sprawie nadania tytułu zawodowego.