Sprawa ze skargi na bezczynność Starosty Powiatu [...]
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Szymanowicz - Nowak (spr.), , Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Sędzia WSA Grzegorz Rudnicki, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 listopada 2018 r. sprawy ze skargi [...] S.A. z siedzibą w [...] na bezczynność Starosty Powiatu [...] oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/7

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest skarga [...] S.A. (dalej: skarżąca, spółka, inwestor) na bezczynność Starosty [...] (dalej: organ, Starosta) w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę dla istniejącego tymczasowego obiektu budowlanego - stacji bazowej telefonii komórkowej [...] SA nr [...] ([...]) w miejscowości [...], gm. [...], na działce nr ew. [...], polegającą na bezzasadnym zastosowaniu art. 64 § 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 2096, dalej: k.p.a.) i pozostawieniu wniosku o wydanie decyzji bez rozpoznania.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Skarżąca 18 stycznia 2018 r. wystąpiła do Starosty o pozwolenie na budowę dla wskazanej na wstępie inwestycji. Pismem z 31 stycznia 2018 r. organ wezwał ją do uzupełnienia braków formalnych wniosku przez złożenie ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, zgodnie z art. 33 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2018 r. poz. 1202 ze zm., zwanej dalej: P.b.) - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania (art. 64 § 2 k.p.a.). Powyższe wezwanie spółka otrzymała 6 lutego 2018 r. i w odpowiedzi na nie pismem z 12 lutego 2018 r. (doręczonym organowi 16 lutego 2018 r.) wniosła o zawieszenie postępowania do czasu uzyskania ostatecznej decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Pismem z 19 lutego 2018 r. organ pozostawił wniosek spółki o wydanie decyzji o pozwolenie na budowę bez rozpoznania w związku z nieusunięciem braków formalnych i nieprzedłożeniem wymaganej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 64 § 2 k.p.a.).

Z kolei w odpowiedzi na pismo skarżącej z 12 lutego 2018 r. organ poinformował, że brak postępowania w sprawie pozwolenia na budowę (brak postępowania w toku) uniemożliwia jego zawieszenie (pismo z 23 lutego 2018 r.). Podkreślił, że wprawdzie datą wszczęcia postępowania na żądanie strony jest dzień doręczenia wniosku organowi, ale pod warunkiem, że jest to wniosek spełniający wymogi prawa.

Pismem z 6 marca 2018 r. (data wpływu do organu) spółka wniosła ponaglenie, wzywające Starostę do wydania decyzji w sprawie, zgodnie z wnioskiem inwestora.

W uzasadnieniu pisma wskazała, że dla przedmiotowego zamierzenia nie jest obligatoryjne uzyskanie decyzji ustalającej lokalizację inwestycji celu publicznego, ponieważ tymczasowa stacja już istnieje zgodnie z przepisami, a w związku z wydaniem pozwolenia na budowę nie nastąpi zmiana sposobu zagospodarowania terenu oraz użytkowania obiektu. Dlatego, w ocenie spółki, żądanie przedłożenia ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy (lokalizacji inwestycji celu publicznego) jest bezzasadne. Poza tym spółka podniosła, że nieprzedłożenie wymaganej decyzji nie powinno być podstawą do pozostawienia wniosku bez rozpoznania, tylko wydania decyzji odmownej, od której strona mogłaby złożyć odwołanie.

Wojewoda [...] postanowieniem Nr [...] z [...] marca 2018 r. nie stwierdził bezczynności organu w załatwieniu sprawy oraz jego przewlekłości w prowadzeniu postępowania.

Strona 1/7