Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska (spr.), Sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak, Protokolant st. sekr. sąd. Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2011 r. ze skargi M. O. na czynność Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranej opłaty z tytułu wydania karty pojazdu I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; II. uznaje obowiązek Starosty [...] dokonania zwrotu na rzecz M. O. opłaty za kartę pojazdu wydaną dla samochodu marki [...] Nr rejestracyjny [...], pobranej ponad kwotę wynikającą z art. 77 ust. 3 w zw. z ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 108, poz. 908 ze zm.); III. zasądza od Starosty [...] na rzecz M. O. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi wniesionej przez M.O. jest czynność Starosty [...] polegająca na odmowie zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu. O czynności tej skarżąca dowiedziała się z pisma organu z [...] stycznia 2011 r. znak [...], a została ona podjęta w następujących okolicznościach sprawy:
Wnioskiem z [...] stycznia 20101 r. M.O. zwróciła się do Starosty [...] o zwrot części opłaty poniesionej za wydanie karty pojazdu, tj. kwoty 425 zł uiszczonej w związku z rejestracją samochodu o nr rejestracyjnym [...]. We wniosku powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. sygn. akt 6/04, którym Trybunał orzekł o niezgodności z ustawą i Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej przepisu § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310). Podniosła, że na podstawie wskazanego przepisu rozporządzenia - zobligowana przez organ - dokonała formalności związanych z pierwszą rejestracją samochodu na terytorium Polski i uiściła za wydanie karty pojazdu 500 zł. Zaznaczyła przy tym, iż właśnie z powodu nieprawidłowego ustalenia wysokości opłaty w ww. przepisie rozporządzenia, przepis ten przez Trybunał Konstytucyjny został zakwestionowany.
Starosta [...] pismem z dnia [...] stycznia 2011 r., znak: [...] poinformował M.O., że nie znajduje podstawy prawnej do zwrotu części pobranej opłaty, nie wydano bowiem przepisów, które mogłyby stanowić podstawę orzeczenia o zwrocie kwoty 425 zł.
Organ uzasadniając swoje działanie w sprawie wskazał, że zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310) za wydanie karty pojazdu przy pierwszej rejestracji pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej organ rejestrujący pobierał opłatę w wysokości 500,00 zł.
Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 17 stycznia 2006 r. uznał § 1 powyższego rozporządzenia za niezgodny z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP oraz art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), zachowując jednocześnie moc obowiązującą zakwestionowanego przepisu do dnia 30 kwietnia 2006 r. celem umożliwienia wprowadzenia do tego czasu - bez pozbawienia organów administracji odpłatności za ich czynności - nowej regulacji, zgodnej z postanowieniami Konstytucji. Tym samym, do czasu zweryfikowania zgodności postanowień danego rozporządzenia z Konstytucją, czy też z normą traktowaną przez Trybunał Konstytucyjny, obowiązujące prawo jest wiążące. Zatem, jak stwierdził organ, pobranie od zainteresowanego kwoty 500 zł za wydanie karty pojazdu nastąpiło na podstawie i w granicach obowiązującego prawa.
Pismem z [...] stycznia 2011 r., z zachowaniem terminu, M.O. wezwała Starostę [...] do usunięcia naruszenia prawa, podtrzymując swój wniosek i stanowisko w nim prezentowane.
W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa - w piśmie z [...] września 2011 r.- Starosta [...] wskazał, że podtrzymuje swoje stanowisko zawarte w piśmie z dnia [...] stycznia 2011 r., znak: [...].