Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tarnowska, , Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka, Sędzia WSA Ewa Machlejd (spr.), Protokolant spec. Sylwia Kruszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi E. D. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2013 r. znak: [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków I. skargę oddala, II. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata G. K. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) zł w tym: tytułem zastępstwa prawnego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy) zł.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] lutego 2013 r., znak: [...], działając na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c i e, art. 7 pkt 1, art. 9 ust. 1, art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2003 r., Nr 162, poz. 1568 ze zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., zwanej dalej k.p.a.), po rozpatrzeniu odwołania E. D. - uchylił decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] czerwca 2012 r., znak: [...] w części umarzającej postępowanie administracyjne i w tym zakresie orzekł:
-o niewpisaniu do rejestru zabytków powierzchni działek o numerach ewidencyjnych: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] wraz z istniejącymi na ich terenie obiektami budowlanymi oraz
-o niewpisaniu do rejestru zabytków części powierzchni dziatek o numerach ewidencyjnych: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], z wyjątkiem obiektów budowlanych i części działek znajdujących się w obrysie murów obiektów wpisanych do rejestru zabytków przedmiotową decyzją;
-w pozostałej części utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] czerwca 2012 r., znak: [...].
Organ odwoławczy wskazał, że decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r., znak: [...] [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków - wpisał do rejestru zabytków nieruchomych województwa [...] obiekty wchodzące w skład zespołu zabudowy [...]Zakładów Ceramicznych (dawna niemiecka nazwa [...]): 1) halę produkcyjna nr 1, wraz z piecem i kominem przemysłowym; 2) halę produkcyjną nr 2; 3) budynek administracyjny; 4) rampę przeładunkową; 5) 2 kominy przemysłowe; 6) budynek dawnej siłowni energetycznej; 7) budynek administracyjno-socjalny; 8) portale ceramiczne i obramienia okienne w budynku zlokalizowanym na dz. nr ewid. [...] i [...], -oraz umorzył postępowanie administracyjne w sprawie wpisania do rejestru zabytków powierzchni działek wraz z istniejącymi na ich terenie obiektami budowlanymi, tj. działek nr ewidencyjny: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] oraz części powierzchni działek o numerach ewid.: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] z wyjątkiem obiektów budowlanych i innych elementów objętych wpisem do rejestru zabytków.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ drugiej instancji wskazał, że jedną z form ochrony zabytków jest wpisanie zabytku do rejestru stosownie do art. 7 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Następnie powołując się na treść art. 105 k.p.a. organ omówił kiedy zachodzi bezprzedmiotowość postępowania i wskazał, że w niniejszej sprawie organ pierwszej instancji jest właściwy do rozpoznania sprawy i posiadał materiał dowodowy umożliwiający jej rozstrzygnięcie, a strona nie uzewnętrzniła braku zainteresowania w rozstrzygnięciu. W takiej sytuacji na organie spoczywa obowiązek merytorycznego rozpoznania sprawy. Bez znaczenia jest również fakt, że przedmiotowe postępowanie zostało wszczęte "z urzędu", dlatego organ pierwszej instancji bezzasadnie umorzył postępowanie, i dlatego organ odwoławczy orzekł w tym zakresie eliminując wadę decyzji organu pierwszej instancji.