Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla (spr.), Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka, Sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak, Protokolant st. sekr. sąd. Magdalena Banaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r. sprawy ze skarg E. K., A. K., Spółki [...] A. K., K. K., M. P. i Wspólnicy sp. J. z siedzibą w [...] na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2014 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz skarżących E. K. i A. K. kwotę 200 zł (dwieście złotych i na rzecz Spółki E. K., A. K., Spółki [...] A. K., K. K., M. P. i Wspólnicy sp. J. z siedzibą w [...] A. K., K. K., M. P. i Wspólnicy sp. J. z siedzibą w E. K., A. K., Spółki [...] A. K., K. K., M. P. i Wspólnicy sp. J. z siedzibą w [...] kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Do Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w [...] wpłynął wniosek [...] spółki jawnej w [...] z dnia [...] lipca 2012 r. o wydanie pozwolenia na umieszczenie na zabytku wpisanym do rejestru zabytków reklam - banneru reklamowego wydrukowanego na materiale o wymiarach 14 x 7 m na północnej, ślepej ścianie szczytowej budynku przy Al. [...] w [...] od strony ul. [...], nr działki [...], nr rejestru zabytków [...].
Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w [...] decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2012 r., umorzył postępowanie w sprawie wydania pozwolenia konserwatorskiego na umieszczenie ww. reklamy.
Od ww. decyzji odwołanie, złożyli E. i A. K. podnosząc, iż w związku z pismami [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] czerwca 2012 r. i [...] lipca 2012 r., wzywającymi do usunięcia reklamy, przeprowadzenie postępowania administracyjnego w sprawie pozwolenia na umieszczenie reklamy jest jak najbardziej przedmiotowe.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] listopada 2012 r., znak: [...], umorzył postępowanie odwoławcze od ww. decyzji Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w [...] nr [...] z dnia [...] lipca 2012 r. uznając, iż odwołujący się nie mają przymiotu strony.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. decyzję z dnia [...] listopada 2012 r. wnieśli E. i A. K.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 36/13, uchylił ww. decyzję Miniasta Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] listopada 2013 r., znak [...].
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że w odniesieniu do odwołania E. i A. K., organ nie dokonał istotnych ustaleń, nie uzasadnił w zindywidualizowany sposób podjętego rozstrzygnięcia. Ograniczył się tylko do stwierdzenia, że skarżącym nie przysługuje przymiot strony. Nie wskazał okoliczności uzasadniających tę tezę w niniejszej sprawie.
Sąd jednocześnie wskazał, że rozpoznając sprawę ponownie, organ będzie miał na uwadze powyższą argumentację ale i to, że objęta odwołaniem skarżących decyzja organu pierwszej instancji była przedmiotem kontroli w postępowaniu odwoławczym w wyniku rozpoznania odwołania innego podmiotu, gdyż decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. znak: [...] po rozpoznaniu odwołania spółki [...] spółka jawna w [...], Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego działając na podstawie art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162 z 2003 r. poz. 1568, ze zm.) oraz art. 17 § 2, art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W związku z powyższym po ponownym rozpatrzeniu odwołania E. i A. K. od decyzji Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w [...] nr [...], z dnia [...] lipca 2012 r., Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] marca 2014 r. znak: [...] działając na podstawie art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz art. 17 § 2, art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.