Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tadeusz Nowak (spr.), Sędziowie sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, sędzia WSA Tomasz Stawecki, Protokolant ref. staż. Agata Abramowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi E. W. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lutego 2015 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; II. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego N. P. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) w tym: tytułem zastępstwa prawnego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy).
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2015 r. Główny Inspektor Sanitarny na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego i art. 37 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej z dnia 14 marca 1985 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 212, poz. 1263 z późn. zm.) po rozpatrzeniu odwołania E. W. z dnia [...].12.2014 r. utrzymał w mocy decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektor Sanitarnego w [...] z dnia [...].12.2014 r. znak: [...] o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej układu ruchu pod postacią zespołu bólowego kręgosłupa.
Z zebranego materiału dowodowego, wynika że E. W. w latach 1996-2012 była zatrudniona w Domu Pomocy Społecznej w [...] na stanowisku salowej, opiekuna i starszego opiekuna. Placówka ta przeznaczona jest dla mężczyzn przewlekle psychicznie chorych.
Opis wykonywanych czynności zawiera karta oceny narażenia zawodowego z dnia [...].01.2014 r. sporządzona przez PWIS w [...] w oparciu o informacje pracodawcy znajdujące się w karcie oceny narażenia zawodowego z dnia [...].01.2014 r. Wynika z nich, że czynności zawodowe wykonywane przez E. W. cechował zróżnicowany charakter wykonywanych prac polegający na świadczeniu usług opiekuńczych, wspomagających i edukacyjnych w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających.
Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w [...] w związku ze zgłoszeniem podejrzenia choroby zawodowej wszczął postępowanie i w styczniu 2014 r. skierował E. W. na badania do uprawnionej do orzekania o chorobach zawodowych jednostki orzeczniczej I stopnia tj. Przychodni Konsultacyjno-Diagnostycznej Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w [...].
W wyniku postępowania diagnostyczno-orzeczniczego zainteresowana uzyskała orzeczenie Nr [...] z dnia [...].10.2014 r., z treści którego wynika, że rozpoznanego u niej schorzenia pod postacią zespołu bólowego kręgosłupa z objawami korzeniowymi nie można uznać za chorobę zawodową.
W uzasadnieniu podjętego stanowiska organ orzeczniczy wskazał, iż w myśl przepisu art. 235' Kodeksu pracy, za chorobę zawodową uważa się chorobę, wymienioną w wykazie chorób zawodowych, podczas gdy schorzenie, które rozpoznano u E. W. tj. "zespół bólowy kręgosłupa" nie jest wymienione w wykazie chorób zawodowych, a zatem nie może być przedmiotem rozpatrywania, jako choroba zawodowa.
Państwowy Wojewódzki inspektor Sanitarny w [...] oceniając zebrany materiał dowodowy a w szczególności wydane w sprawie orzeczenie lekarskie WOMP w [...] uznał, że brak jest podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej u E. W.. Podstawą do odmowy stwierdzenia choroby zawodowej była zdaniem organu okoliczność, że zespół bólowy kręgosłupa stwierdzony u E. W. nie jest wymieniony w obowiązującym wykazie chorób zawodowych.
W ocenie Głównego Inspektora Sanitarnego, postępowanie administracyjne w przedmiocie podejrzenia choroby zawodowej u E. W. prowadzone było przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w sposób prawidłowy, budzący zaufanie obywatela oraz zgodny z zasadą legalizmu i w oparciu o przeprowadzone rozpoznanie przez upoważnione do rozpoznawania chorób zawodowych jednostki diagnostyczno-orzecznicze. Ponadto organ I instancji na podstawie art. 80 Kpa prawidłowo dokonał oceny orzeczeń lekarskich i nie znalazł podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.