Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, Sędziowie sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, sędzia WSA Tadeusz Nowak (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 lutego 2017 r. sprawy ze skargi S. D. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2016 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia oddala skargę
S. D., pismem z dnia [...].09.2015 r., zwrócił się do Kierownika Delegatury w [...] Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków we [...], o zawieszenie postępowania w sprawie kontroli przestrzegania i stosowania przepisów dotyczących ochrony zabytków i opieki nad zabytkami w zakresie stanu zachowania zabytkowego muru dziedzińca więziennego przy budynku dawnego aresztu policyjnego w [...] przy ul. [...]
Ustosunkowując się do powyższego wniosku organ ochrony zabytków pierwszej instancji postanowieniem z dnia [...].10.2015 r., nr [...] znak: [...], odmówił zawieszenia postępowania wszczętego w dniu [...].09.2015 r.. w sprawie kontroli przestrzegania i stosowania przepisów dotyczących ochrony zabytków i opieki nad zabytkami w zakresie stanu zachowania zabytkowego budynku dawnego aresztu policyjnego w [...] przy ul. [...].
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, po rozpatrzeniu zażalenia S. D. postanowieniem z dnia [...] stycznia 2016 r. na podstawie art. 89 pkt 1 oraz art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (tekst jedn. Dz. U. z 2014, poz. 1446 z późn. zm.) oraz art. 97 § 1 pkt 4, art. 101, art. 134 w związku i z art. 144 Kodeksu postępowania administracyjnego dalej k.p.a. stwierdził niedopuszczalność zażalenia, bowiem wniesione od postanowienia, na które, wbrew błędnemu pouczeniu organu pierwszej instancji, nie przysługiwało zażalenie. Minister wskazał, że wynika to jednoznacznie z treści art. 141 § 1 Kpa. Przepis ten wyraźnie stanowi, że na wydane postanowienie służy stronie zażalenie, gdy kodeks tak stanowi. Ustawodawca regulując w Kodeksie postępowania administracyjnego określone zagadnienia procesowe konkretnie wskazuje, czy w danym przypadku organ jest zobowiązany zająć wiążące stanowisko w procesowej formie postanowienia oraz to, czy strona może wnieść na nie zażalenie.
Minister wyjaśnił, że stosownie do treści art. 101 § 1 k.p.a. o postanowieniu w sprawie zawieszenia albo podjęcia postępowania organ administracji publicznej zawiadamia strony, przy czym tylko na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania albo odmowy podjęcia zawieszonego postępowania służy stronie zażalenie (art. 101 § 3 k.p.a. ) Oznacza to, że na postanowienie w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania zażalenie nie przysługuje. Stwierdził, że złożone przez S. D. zażalenie jest niedopuszczalne z przyczyn przedmiotowych, bowiem możliwości zaskarżenia postanowienia w przedmiocie podjęcia zawieszonego postępowania administracyjnego nie przewiduje przepis Kodeksu postępowania administracyjnego. Takie postanowienia (niezaskarżalne w toku postępowania) można zaskarżyć tylko w odwołaniu od decyzji (art. 142 Kpa). Zauważył również , iż wprawdzie zaskarżone postanowienie zawierało błędne pouczenie o sposobie i terminie wniesienia zażalenia na postanowienie, jednakże okoliczność ta nie obligowała organu drugiej instancji do przeprowadzenia kontroli tego aktu. Błędne bowiem pouczenie przez organ konserwatorski pierwszej instancji o możliwości zaskarżenia postanowienia nie rodzi uprawnień do skorzystania środka odwoławczego.