Sprawa ze skargi na decyzję Krajowego Sądu Dyscyplinarnego Krajowej Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej w przedmiocie uznania winnym popełnienia czynu powodującego odpowiedzialność zawodową
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, , Sędzia WSA Małgorzata Miron (spr.), Sędzia WSA Izabela Ostrowska, Protokolant Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2009 r. sprawy ze skargi L. M. na decyzję Krajowego Sądu Dyscyplinarnego Krajowej Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie uznania winnym popełnienia czynu powodującego odpowiedzialność zawodową I. uchyla punkt 2 zaskarżonej decyzji; II. w pozostałej części skargę oddala; III. stwierdza, że zaskarżona decyzja w części opisanej w punkcie I wyroku nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; IV. zasądza od Krajowego Sądu Dyscyplinarnego Krajowej Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz L. M. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6017 Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie
Inne orzeczenia z hasłem:
Budowlane prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Rada Izby Architektów
Uzasadnienie strona 1/11

Decyzją z dnia [...] stycznia 2009r. Krajowy Sąd Dyscyplinarny Izby Architektów - po rozpoznaniu sprawy z wniosku arch. M. J.. Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Izby Architektów przeciwko arch. L. M. będącej członkiem K. Okręgowej Izby Architektów posiadającej uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności architektonicznej bez ograniczeń wydane przez Wojewodę B. dnia [...] września 1982 r. Nr [...] oraz uprawnienia urbanistyczne wydane przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast dnia [...] stycznia 1999 r. Nr [...] obwinionej o popełnienie czynu powodującego odpowiedzialność zawodową w budownictwie polegającego na tym, że nie wykonała w sposób należyty obowiązku sprawdzenia pod względem zgodności z warunkami zabudowy oraz przepisami i zasadami wiedzy technicznej projektu budowlanego budynku mieszkalnego, tj. czynu przewidzianego w art. 95 pkt 4) w związku z art. 20 ust. 1 pkt 1), art. 20 ust. 2, art. 33 ust. 2 pkt 2) oraz art. 5 ust. I pkt 9) ustawy Prawo budowlane w związku z § 3 pkt 17) i 18) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U z 2002 r. nr 75, poz. 690 z poźn. zm.), na skutek odwołania obwinionej arch. L. M. -

1. uchylił decyzję Krajowego Sądy Dyscyplinarnego - Sądu I instancji z dnia [...] lipca 2008r. (Sygnatura KOZ I 02/08) o uznaniu arch. L. M. winną popełnienia zarzuconego jej czynu powodującego odpowiedzialność zawodową w budownictwie i nałożeniu kary upomnienia - w części uznającej obwinioną winną popełnienia czynu powodującego odpowiedzialność zawodową w budownictwie polegającego na tym, że nie wykonała w sposób należyty obowiązku sprawdzenia pod względem zgodności z warunkami zabudowy oraz przepisami i zasadami wiedzy technicznej projektu budowlanego budynku mieszkalnego tj. czynu przewidzianego w art. 95 pkt 4) w związku z art. 20 art. 20 ust. 2 w związku z art. 33 ust. 2 pkt 2) i w tym zakresie uznał obwinioną za niewinną zarzucanego jej czynu;

2. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję w pozostałym zakresie.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Krajowy Sad Dyscyplinarny II instancji wskazał na następujące ustalenia faktyczne i prawne:

W dniu 6 maja 2008 r. do Krajowego Sądu Dyscyplinarnego Izby Architektów wpłynął wniosek Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Izby Architektów o wszczęcie postępowania przed sądem dyscyplinarnym w sprawie odpowiedzialności zawodowej w budownictwie w stosunku do arch. M. S. oraz arch. L. M..

Rzecznik zarzucił arch. M. S. popełnienie czynu powodującego odpowiedzialność zawodową w budownictwie polegającego na tym, że w październiku 2006 r., sporządzając projekt budowlany budynku mieszkalnego wielorodzinnego przy ul. D. w B. wraz z parkingiem oraz placem zabaw, nie wykonała należycie obowiązków projektanta i zaprojektowała budynek mieszkalny wielorodzinny niezgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu o wysokości zabudowy większej od dopuszczalnej ilości kondygnacji nadziemnych ze zbyt małą ilością miejsc parkingowych (niezgodnie ze wskaźnikiem zawartym w ww. decyzji), parking i plac zabaw usytuowała na działce niebędącej własnością inwestora.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6017 Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie
Inne orzeczenia z hasłem:
Budowlane prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Rada Izby Architektów