WSA w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Kołtun - Kulik (spr.), , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 lipca 2021 r. sprawy ze sprzeciwu [...] -[...] na decyzję Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu w przedmiocie pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Kołtun - Kulik (spr.), , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 lipca 2021 r. sprawy ze sprzeciwu [...] -[...] na decyzję Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu z dnia [...] lutego 2021 r. znak [...] w przedmiocie pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu na rzecz skarżącego [...] - [...] kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/14

Zaskarżoną decyzją z [...] lutego 2021 r., znak: [...], Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dalej: "Minister", "organ odwoławczy"), po rozpatrzeniu odwołania Stowarzyszenia Dziedzictwa Kulturowego i Krajobrazowego [...] z siedzibą w [...] (dalej: "Stowarzyszenie") od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (dalej: "[...] WKZ", "organ I instancji") z [...] sierpnia 2019 r., znak [...], w przedmiocie pozwolenia Miastu [...] na prowadzenie robót budowlanych przy zbiorniku wodnym na rzece [...] w [...] - działając na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 1, art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j. Dz. U. z 2020 poz. 282 z poźn. zm.) oraz art. 17 pkt 2 i art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: "k.p.a.") - uchylił decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Z akt sprawy wynika poniższy stan faktyczny i prawny.

Starosta [...], decyzją z [...] listopada 2016 r., nr [...], zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę dla Miasta [...] obejmujące: przebudowę zbiornika wodnego na rowie melioracyjnym [...] na terenie działki nr ew. [...]obręb [...] w [...].

W dniu [...] września 2019 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...](dalej: "PINB") przeprowadził czynności kontrolno-sprawdzające przy ww. przebudowie, w wyniku których ustalono, że przebudowa prowadzona jest z odstąpieniami od projektu budowlanego zatwierdzonego ww. decyzją Starosty [...]ego z [...] listopada 2016 r. Postanowieniem z [...] września 2019 r., nr [...], PINB wstrzymał prowadzenie robót budowlanych przy przebudowie. Decyzją z [...] września 2019 r., nr [...] (następnie zmienioną) PINB nałożył na Miasto [...] obowiązek przedłożenia projektu budowlanego zamiennego przebudowy zbiornika wodnego na rowie melioracyjnym [...] w terminie do dnia 30 maja 2020 r.

Powołaną wyżej decyzją z [...] sierpnia 2019 r. [...] WKZ pozwolił Miastu [...] na prowadzenie robót budowlanych polegających na przebudowie zbiornika wodnego na rzece [...] w [...], znajdującego się na terenie nieruchomości przy ul. [...] w [...] (dz. nr ew. [...] z obrębu [...]) według zamiennego projektu budowlanego dla realizacji zadania pod nazwą "Przebudowa zbiornika wodnego na rzece [...] (Rów [...]) w [...]" opracowanego w maju 2019 r. przez pracownię projektową [...] sp. z o.o. ul. [...] lok. [...], [...], z uwagami: wykonanie krawędzi zbiornika wodnego z kruszywa dolomitowego (ponad lustrem wody w połączeniu z trawiastym nabrzeżem), wykonanie obudowy przyczółków wlotu i wylotu przepustu okularowego.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że Teren Leśnego Parku Miejskiego w [...] jest objęty ochroną konserwatorską na podstawie wpisu do rejestru zbytków (pod nr [...]) decyzją Konserwatora Zabytków [...] z [...] października 1981 r. w ramach układu urbanistycznego (zabudowa i zieleń miasta - ogrodu [...] w granicach administracyjnych) oraz odrębnym wpisem (pod nr [...], decyzja Konserwatora Zabytków z [...] czerwca 1981 r.) jako część parku z dawnym murowano-drewnianym budynkiem [...] wraz z zielenią w granicach posesji przy ul. [...]. W uzasadnieniu pierwszego wpisu wyjaśniono, że "koncepcja miasta ogrodu zrealizowana w [...] wg projektu arch. A. J. z roku 1925 jest unikalnym rozwiązaniem tego typu w Polsce. Realizacja ta wyróżnia się wysokimi walorami urbanistycznymi, architektonicznymi i rekreacyjnymi". W uzasadnieniu zaś drugiego wpisu wyjaśniono, że "budynek wzniesiony ok. 1925 roku wg proj. arch. [...] jest przykładem [...] architektury użyteczności publicznej pocz. XX w." Orzeczenia nie zawierają załączników graficznych.

Strona 1/14