Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Machlejd, , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska, Sędzia WSA Maria Tarnowska (sprawozdawca), Protokolant starszy referent Anna Tomaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2014 r. sprawy ze skargi D. C. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2014 r. znak [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego skargę oddala.
I. Stan sprawy
1. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] lutego 2014 r. [...], po rozpatrzeniu odwołania D. C. z dnia [...] czerwca 2013 r. (data wpływu 31 lipca 2013 r.) od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] czerwca 2013 r. znak [...], umarzającej postępowanie w sprawie wydania pozwolenia na wymianę stolarki okiennej i drzwiowej - na okna z PCV w kolorze białym, z zachowaniem istniejącej formy i wymiarów - w parterze (od strony podwórza) budynku przy ul. [...] w [...] - utrzymał w mocy zaskrzoną decyzję.
Decyzja została wydana na podstawie art. 7 pkt 1, art. 36 ust. 1 pkt 1, art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz art. 17 pkt 2 i art. 138 § 1 pkt 1 kpa.
2. W uzasadnieniu decyzji Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego podał, że z akt sprawy wynika, że Zrzeszenie Właścicieli Nieruchomości w [...], z s.: ul. [...], [...], pismem z dnia 5 czerwca 2013 r. wniosło o pozwolenie na wymianę stolarki okiennej i drzwiowej - na okna z PCV w kolorze białym, z zachowaniem istniejącej formy i wymiarów - w parterze (od strony podwórza) budynku przy ul. [...] w[...].
[...] Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. [...], umorzył postępowanie w sprawie wydania pozwolenia na wnioskowane prace, ponieważ zostały one już wykonane.
D. C. w ustawowym terminie, złożył odwołanie od tej decyzji.
3. W uzasadnieniu decyzji Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego stwierdził, że właściwość rzeczowa organu konserwatorskiego w rozpatrywanej sprawie wynika z faktu, że dotyczy ona budynku przy ul. [...] w [...], położonego w granicach obszaru układu urbanistycznego [...], wpisanego do rejestru zabytków decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] z dnia [...] kwietnia 1976 r. pod numerem [...].
W myśl art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków, wydanego w formie decyzji administracyjnej, wymaga prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków. W myśl art. 36 ust. 5 tej ustawy pozwolenie to wydaje się na wniosek osoby fizycznej lub jednostki organizacyjnej posiadającej tytuł prawny do korzystania z zabytku wpisanego do rejestru, wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, trwałego zarządu albo ograniczonego prawa rzeczonego lub stosunku zobowiązaniowego.
Wniosek o pozwolenie na wykonanie robót budowlanych przy zabytku złożył uprawniony podmiot - zarządca sądowy nieruchomości - ustanowiony na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w [...] Wydział I Cywilny z dnia [...] lipca 2006 r., bowiem roboty określone w treści wniosku w ocenie organu odwoławczego mieszczą się w czynnościach nieprzekraczających zwykłego zarządu.
Zdaniem organu, brak jest jednak możliwości wydania pozwolenia na prowadzenie wnioskowanych robót budowlanych na podstawie przywołanego wcześniej art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, w trybie art. 104 kpa, skoro zostały one wykonane. Organ pierwszej instancji miał uzasadnione podstawy do wydania decyzji umarzającej postępowanie. Zaistniała w niniejszej sprawie, faktyczna podstawa do obligatoryjnego umorzenia postępowania, w myśl art. 105 § 1 kpa, zgodnie z którym, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania. Bezprzedmiotowość postępowania oznacza, że brak jest któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego, a wobec tego nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Z treści tego przepisu wynika wprost, że wymaga pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków prowadzenie prac i robót budowlanych przy zabytku.