Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Kowalska, , Sędzia WSA Mirosława Kowalska, Sędzia WSA Ewa Machlejd (spr.), Protokolant Katarzyna Zychora, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2010 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie strona 1/5

Minister Pracy i Polityki Społecznej decyzją z dnia [...] znak : [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.), zwany dalej k.p.a. utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] znak : [...] o odmowie stwierdzenia nieważności dwóch decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w B. zwanego dalej ZUS w B. :

1) z dnia [...] nr [...], o uznaniu, iż J. K., jako pracownik u płatnika P. K. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom : emerytalnemu i rentowym, chorobowemu, wypadkowemu w okresie od [...] do nadal oraz

2) z dnia [...] znak : [...] stwierdzającej, że niesłusznie wypłacono J. K. zasiłek chorobowy za okres od [...] do [...] orzeczono o braku podstaw do zasiłku chorobowego z tytułu dalszej niezdolności do pracy za okres od [...] do [...], a nadto wezwano do zwrotu nienależnie wypłaconego zasiłku chorobowego.

W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia organ wskazał, że dokonując ponownej analizy sprawy i oceny przesłanek stwierdzenia nieważności decyzji miał na uwadze, iż wyrokiem z dnia 3 września 2008 r., sygn. akt. V11U 2773/07, Sąd Okręgowy w B. oddalił odwołanie strony od decyzji z dnia [...] nr [...], gdzie strona użyła tych samych argumentów prawnych i faktycznych, co w przypadku wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji (zatem Sąd rozpatrzył sprawę merytorycznie i strona w postępowaniu sądowym mogła podnosić argumenty, które jej zdaniem przemawiały za uchyleniem decyzji ZUS). Organ wyjaśnił, że rażące naruszenie prawa to naruszenie oczywiste, wyraźne, bezsporne. Można zatem mówić o nim tylko wówczas, gdy proste zestawienie treści rozstrzygnięcia z treścią zastosowanego przepisu prawa wskazuje na ich oczywistą niezgodność.

W ocenie organu, obie decyzje ZUS nie zostały wydane bez podstawy prawnej, czy też z rażącym naruszeniem prawa. Organ ponownie zaznaczył, że zgodnie z art. 86 (ust. 1) ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych kontrolę wykonywania zadań i obowiązków w zakresie ubezpieczeń społecznych przez płatników składek przeprowadzają inspektorzy kontroli Zakładu (ust. 2). Ustalenia kontroli inspektor opisuje w protokole kontroli, natomiast płatnik składek ma prawo złożyć pisemne zastrzeżenia do jego ustaleń ( art. 91 ust. 3 ustawy). Strona w niniejszej sprawie z tych uprawnień nie skorzystała, dlatego też zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy protokół kontroli stanowił podstawę do wydania decyzji w zakresie i trybie określonym w art. 83 ustawy.

Organ podkreślił, że z treści przepisu art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych nie można wywieść wniosku, że po zgłoszeniu pracownika do ubezpieczenia Zakład Ubezpieczeń Społecznych musiał wydać decyzje o objęciu go ubezpieczeniem. Koncepcja ustawy oparta jest na tym, że objęcie ubezpieczeniem zarówno obowiązkowym, jak i dobrowolnym może nastąpić tylko wówczas, kiedy osoba zgłaszana do ubezpieczenia spełnia ustawowe warunki. Organ zaznaczył, że zgłoszenie do ubezpieczenia może odnieść skutek w postaci objęcia ubezpieczeniem tylko wówczas, gdy osoba zgłoszona należy do kategorii osób wymienionych w przepisach. Jednocześnie zasadą jest, że obowiązek zgłoszenia do ubezpieczenia między innymi pracowników spoczywa na płatniku składek (art. 36 ust. 2), a Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonuje wpisu do rejestru składek bez konieczności wydania decyzji. Zgodnie z art. 38 decyzję wydaje się tylko w razie sporu dotyczącego obowiązku ubezpieczenia albo wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczenia zostało dokonane przez Zakład z urzędu. W przypadku, gdy złożone przy zgłaszaniu do ubezpieczenia dokumenty nie budzą zastrzeżeń pod wzglądem formalnym, osoba zgłoszona jest wpisana do rejestru ubezpieczonych. Ponieważ na podstawie samego zgłoszenia nie można stwierdzić, czy osoba zgłoszona do ubezpieczenia posiada tytuł do objęcia ubezpieczeniem, ustawa daje Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych prawo do kontroli płatników składek.

Strona 1/5