Sprawa ze skargi na postanowienie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w przedmiocie przekazania pisma zgodnie z właściwością
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla, , Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak (spr.), Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Ciszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi M. K. na postanowienie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] stycznia 2010 r. znak [...] w przedmiocie przekazania pisma zgodnie z właściwością I. skargę oddala, II. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata M. R., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych), oraz kwotę 55 zł (pięćdziesiąt pięć złotych) tytułem 22% podatku od towarów i usług łącznie kwotę 305 zł (trzysta pięć złotych).

Uzasadnienie strona 1/2

[...] Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w [...] postanowieniem z dnia [...] listopada 2009 r., znak: [...] działając na podstawie art. 65 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 z późn. zm.) przekazał pismo M. K. z dnia [...] listopada 2009 r.,według właściwości do Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w [...].

W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu 13 listopada 2009 r. do Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w [...] wpłynęło pismo M. K. dotyczące niewłaściwego wyposażenia cel w Areszcie Śledczym w [...], w którym powołano się na przepisy ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz.U. Nr 229, poz. 2275 ze zm.).

Art. 1 w/w ustawy określa ogólne wymagania dotyczące bezpieczeństwa produktów, obowiązki producentów i dystrybutorów w zakresie bezpieczeństwa produktów oraz zasady i tryb sprawowania nadzoru w celu zapewnienia bezpieczeństwa produktów wprowadzanych na rynek. Zgodnie z art. 3 pkt 5 tej ustawy poprzez wprowadzanie na rynek należy rozumieć dostarczanie lub udostępnianie przez producenta lub dystrybutora produktu dystrybutorowi lub konsumentowi. Tak więc przepisy ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów nie mają zastosowania do produktów, które są użytkowane w areszcie.

W związku z powyższym [...] Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał pismo organowi właściwemu.

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów postanowieniem z dnia 12 stycznia 2010 r. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 Kodeksu postępowania administracyjnego i art. 3 ust. 1 oraz art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. 2009 r. Nr 151, poz. 1219, ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia M. K. utrzymał w mocy postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w [...] z dnia [...] listopada 2009 r.

W uzasadnieniu organ odwoławczy powtórzył argumentację organu pierwszej instancji i wskazał, że wśród kompetencji Inspekcji Handlowej brak jest uprawnienia do dokonywania kontroli bezpieczeństwa produktów w Aresztach Śledczych. Zgodnie z art. 1 w zw. z art. 3 pkt 1 i 5 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów, przedmioty znajdujące się w Areszcie Śledczym nie są w rozumieniu ustawy produktami wprowadzonymi na rynek, a tym samym nie jest możliwe przeprowadzenie ich kontroli w świetle unormowań ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów. Zgodnie z definicją zawartą w art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93, ze zm) za konsumenta może być uważna tylko osoba fizyczna znajdująca się w sytuacji prawnej, polegającej na dokonywaniu czynności cywilnoprawnej, mającej wywołać skutek prawny w jej relacji z przedsiębiorcą, a ta czynność nie może być bezpośrednio związana z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą lub zawodową. Wobec takiego unormowania więzień przebywający w areszcie śledczym nie jest konsumentem.

Warunki panujące w Areszcie Śledczym podlegają kontroli na podstawie art. 5 i 6 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 2, poz. 201, ze zm). Zgodnie z art. 6 powyższej ustawy, do zakresu działania dyrektora okręgowego Służby Więziennej należy w szczególności nadzorowanie działalności podległych zakładów karnych, aresztów śledczych, a także utrzymania bezpieczeństwa i porządku w podległych jednostkach. Taką jednostką terenową jest Okręgowy Inspektorat Służby Więziennej w [...].

Strona 1/2