Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły, Sędziowie sędzia WSA Izabela Ostrowska, sędzia WSA Grzegorz Rudnicki (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 lipca 2021 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2021 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
Uzasadnienie.
Zaskarżoną decyzją z [...] stycznia 2021 r., znak [...], Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (dalej: "k.p.a."), po rozpatrzeniu odwołania U. W., reprezentowanej przez r. pr. W. W., od decyzji Wojewody [...] z [...] sierpnia 2020 r., znak [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji - uchylił ww. decyzję Wojewody [...] i stwierdził nieważność decyzji Prezydenta Miasta [...] z [...] lutego2020 r., nr [...] .
Uzasadniając decyzję GINB wyjaśnił, że ww. decyzją z [...] sierpnia 2020 r. Wojewoda [...] odmówił stwierdzenia na wniosek U. W. nieważności decyzji Prezydenta Miasta [...] z [...] lutego2020 r., nr [...] , zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej K. i W. M. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr ewid. [...], obręb [...] G., położonej przy ul. D. w G. (przeniesionej decyzją Prezydenta Miasta [...] z [...] kwietnia 2020 r., na A. M. i M. P.).
Od powyższej decyzji U. W., reprezentowana przez r. pr. W. W., złożyła odwołanie do GINB.
GINB wyjaśnił charakter, cel i przesłanki postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, wskazując, że postępowanie nieważnościowe jest postępowaniem administracyjnym ograniczonym do oceny legalności decyzji w aspekcie stanu prawnego i faktycznego istniejącego w dacie jej wydania, zaś organ nadzorczy, co do zasady, orzeka wyłącznie w oparciu o akta sprawy, którymi dysponował. Organ administracji nie jest związany zarzutami zawartymi we wniosku strony o stwierdzenie nieważności decyzji i jeśli nawet uważa, że podniesione przez wnioskodawcę zarzuty są niezasadne, to musi zbadać z urzędu, czy zaskarżona decyzja nie jest dotknięta chociażby jedną z wad określonych w art. 156 § 1 k.p.a.
Jedną z przesłanek wymienionych w art. 156 § 1 k.p.a. jest wydanie decyzji z rażącym naruszeniem prawa (art. 156 § 1 pkt2 k.p.a.). GINB wyjaśnił, na czym polega rażące naruszanie prawa i stwierdził, że zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (dalej: "Pr. bud.", według stanu prawnego na dzień wydania kontrolowanej decyzji) pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Stosownie zaś do art. 33 ust. 2 pkt 2 Pr. bud. powyższy dokument inwestor winien dołączyć do wniosku o pozwolenie na budowę.
Inwestorzy K. M. i W. M. wraz z wnioskiem z 19 grudnia 2019 r., uzupełnionym wnioskiem z 14 stycznia 2020 r., o wydanie pozwolenia na budowę złożyli oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością (działka nr ew. [...]) na cele budowlane. Tym samym nie doszło do rażącego uchybienia art. 32 ust. 4 pkt 2 oraz art. 33 ust. 2 pkt 2 Pr. bud.
Inwestorzy do wniosku o wydanie pozwolenia na budowę dołączyli decyzję Prezydenta Miasta [...] z [...] maja 2010 r., ustalającą na ich wniosek warunki zabudowy i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy na podstawie odrębnych przepisów, dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej wraz z infrastrukturą techniczną i zagospodarowaniem terenu na działce nr ew. [...] przy ul. D., Obręb [...] "G." w G..